بهانهگیری؛ آفت مدیران فوتبالی
ایمیل داشت، اینستاگرام نه!
شاید یکی از دلایل مخمصه عجیب نیمکت استقلال، شرایط ویژه منطقه باشد، اما آیا مدیریت منفعلانه تیم هیچ نقشی در این اوضاع ندارد؟
چندپارگی مدیریتی در استقلال سبب شده یک روز مدیرعامل، روز دیگر نماینده هلدینگ و سپس اعضای هیاتمدیره مامور مذاکره و پیگیری اوضاع سرمربی خارجی شوند که البته خروجی کار همه این نفرات تاکنون «صفر» بوده است. در این بین بغض و بهانه مدیران آبی برای هربار منتفی شدن یک مربی، کمی نخنما به نظر میرسد و قطعا طرفداران دیگر طاقت این همه ناامیدی و از دست رفتن زمان را نخواهند داشت. آخرین موردی که کنسل شد، پل لوگن فرانسوی بود که با تایید فرشید سمیعی، توافق نهایی انجام و حتی بلیت سفر به ایران هم برای وی تهیه شده بود، اما خب او به خاطر اوضاع ناامن منطقه و همچنین تهدید خانوادهاش، از سفر به تهران سر باز زد.
منکر شرایط ویژه کشور و نگاه بدبینانه خارجیها نمیشویم که شاید حتی اگزجره هم باشد اما خب اوضاع همینگونه است. این حق را هم برای مدیران فوتبالی قائل هستیم که کمی بابت بهانههای مربیان در این زمینه کلافه شوند، اما برنداشتن هیچ قدم مثبتی به خاطر اینکه شرایط عجیب است، از آن توجیهاتی است که مشابه آن فقط در فوتبال ایران رخ میدهد.
فرشید سمیعی در واکنش به اینکه چرا آمدن لوگن به استقلال منتفی شده بود، در اظهارنظری جالب گفت: «برخی ایمیل همسر او را پیدا کرده و تهدیدش کرده بودند. هم به این دلیل و هم پس از استعلام از سفارت فرانسه، این سرمربی از آمدن به ایران پشیمان شد.» استعلام از سفارت سر جای خود، حتی پیامهای تهدیدآمیز هم پیش از این در فوتبال ایران انجام شده و یک روش ناجوانمردانه برای خراب کردن توافقات خارجی است اما واقعا به همسر لوگن «ایمیل» زده بودند؟ یعنی در عصری که پیدا کردن صفحه اینستاگرام، فیسبوک، تیکتاک یا هزاران راه ارتباطی دیگر مثل واتساپ و اسکایپ تا این اندازه آسان است، فرد یا افرادی خودشان را به زحمت انداخته و ایمیل خانم لوگن را یافته تا برایش پیغام تهدیدآمیز بفرستد؟
دو سناریو وجود دارد؛ یا مدیرعامل استقلال فراموش کرده در کدام عصر زندگی میکنیم یا از طریق اطرافیان باشگاه اطلاعات شخصی سرمربی فرانسوی به بیرون درز کرده، چرا که بعید میدانیم ارتباط با خود لوگن هم از طریق ایمیل برقرار شده باشد؛ چه برسد به اینکه ایمیل همسر وی در دسترس عدهای غریبه قرار بگیرد! آقای سمیعی که همهچیز را گردن شرایط و بدخواهان انداخت؛ پس ای کاش کمی این بهانهها را امروزیتر مطرح میکرد. با این شرایط چگونه میتوان باور کرد ادعاهای مدیران باشگاه درست و بدون نیت قبلی است؟