آنچه از دربی ۱۰۴ به جا ماند
خوب، بد، زشت
خوب؛ گاریدو
طبیعتا وقتی پرسپولیس این بازی را برده، اعتبار اصلی هم مال همین تیم است. با این حال، توجه به جزئیات می‌تواند ارزش کار سرخ‌پوشان و به خصوص خوان کارلوس گاریدو، سرمربی این تیم را افزایش هم بدهد. حقیقت آن است که پرسپولیس برابر استقلال نمایش خوبی داشت و این بازی، در روند رو به رشد تیم زیرنظر سرمربی اسپانیایی‌اش قابل تحلیل است. شاید نرسیدن دو بازیکن خارجی تاثیرگذار تیم یعنی ایوب عملود و اوستون اورونوف به ترکیب اصلی، ته دل خیلی از هواداران را خالی کرده بود. با این حال، پرسپولیس در زمین کاملا مسلط و سوار بر کار نشان داد. تقریبا تمامی نقاط قوت استقلال توسط سرخ‌پوشان خنثی شده بود؛ مخصوصا رامین رضاییان که در سمت چپ، اسیر میلاد محمدی شد. چه بسا هنگام اعلام ترکیب دو تیم، خیلی‌ها تصور می‌کردند استقلال ابزار به مراتب بهتری دارد و می‌تواند خطرهای بیشتری روی دروازه سرخ‌پوشان ایجاد کند، اما اتفاقی که در عمل رخ داد کاملا متفاوت بود و پرسپولیس با برتری تاکتیکی، توانست میانه میدان را به دست بگیرد. فیلم‌هایی که از دستور کادرفنی استقلال به بازیکنان این تیم برای وقت‌کشی منتشر شده و در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود، به خوبی غلبه فنی قرمزها را به رخ می‌‌کشد. حالا گاریدو با این برد حیثیتی، به مقبولیت بیشتری بین هواداران دست یافته و فرصت مناسب‌تری هم برای پیاده کردن ایده‌های تاکتیکی‌اش خواهد داشت.
بد؛ جواد نکونام
فصل کابوس‌وار استقلالی‌ها همچنان ادامه دارد و وضع برای آنها، بد و بدتر می‌شود. باورکردنی نیست که استقلال از ۵ بازی صاحب تنها ۵ امتیاز شده و حتی بخشی از همین اندوخته هم آمیخته به اشتباهات داوری بوده است. ناخوشایندتر از نتایج اما، کیفیت کار آبی‌هاست. جواد فصل گذشته هم در هر دو دربی رفت‌وبرگشت برابر پرسپولیس مشغول دفاع شد و البته استدلال عمده‌اش این بود که دستش خالی است و بضاعت انسانی کافی برای تقابل با حریف را در اختیار ندارد. در مورد این بازی اما چه می‌شد گفت؟ چطور ممکن است تیمی که رامین رضاییان، ستاره فصل قبل سپاهان و ابوالفضل جلالی، بهترین پاسور لیگ گذشته را در اختیار دارد، از حضور بازیکنان گران‌قیمتی مثل حسین حسینی، سامان فلاح، رافائل سیلوا، میلاد زکی‌پور، ماشاریپوف و بلانکو سود می‌برد و میانه میدانش را اندونگ کارنامه‌دار می‌چرخاند، عملا حرفی برای گفتن نداشته باشد؟ روشن است که مسوولیت چنین اتفاقی بر دوش کادرفنی است. این‌طور به نظر می‌رسد که اتفاقا نکونام ترجیح می‌دهد موجودی کمتری داشته باشد، فقط با آنها دفاع کند و بعد با استناد به همان دارایی لاغر، مشغول توجیه عملکرد فنی‌اش باشد! در هر صورت جواد بعد از این باخت زیر شدیدترین فشارها قرار گرفت، استعفا هم داد، اما به دلیل نزدیکی بازی با السد، این استعفا فعلا پذیرفته نشده است.
زشت؛ حواشی بازی
طبق معمول پرتاب بطری و سنگ داشتیم که خیلی خیلی زشت است؛ آن‌قدر زشت که واقعا دیگر نمی‌دانیم چطور باید در موردش حرف بزنیم. امروز تقریبا شما هیچ کجای جهان چنین چیزهایی را نمی‌بینید، اما متاسفانه برخی هواداران ما هم «حرفه‌ای» نیستند. این بازی اما قاب قبیح‌تری هم داشت؛ حمله فیزیکی بعضی لیدرهای منتسب به استقلال به هواداران این تیم که حقیقتا دردناک بود. سال گذشته هم شاهد یورش بوقچی‌ها و گردن‌کلفت‌ها به تماشاگران منتقد استقلالی بودیم و پس از دیدار تیم ملی ایران با قرقیزستان هم صحنه‌های مشابهی در ورزشگاه فولادشهر اصفهان خلق شد. انگار با سرعت داریم به عقب برمی‌گردیم.
