آخرین برد چین برابر ژاپن به سال ۱۹۹۸ برمی‌گردد، اما این را هم در نظر داشته باشید که آنها هیچ‌گاه با اختلاف بیشتر از دو گل هم مغلوب حریف نشده بودند. شاگردان برانکو در بازی پنج‌شنبه تنها یک لمس توپ موفق در محوطه جریمه حریف داشتند و انگار دو تیم از دو رده سنی مختلف با یکدیگر مشغول تقابل بودند! واقعیت اینجاست شاید برانکو با وجود همه اعتباری که در دنیای مربیگری برای خودش دست و پا کرده، دیگر به انتهای راه نزدیک می‌شود و گریزی از این حقیقت نیست. او دستیار همه کاره میروسلاو بلاژویچ بود، در تیم ملی ایران روزهای خوبی را سپری کرد، در کشورش قهرمان همه جام‌های ممکن شد و معمار دوران طلایی پرسپولیس لقب گرفت. هنوز هم نام او برای فوتبال‌دوستان ایرانی جذاب است و شاید اگر اراده کند، همین فردا چند تیم باشگاهی برای استخدامش صف بکشند، اما در شروع هشتمین دهه زندگی، برانکو دیگر آن مرد آرام کنار خط و جسور در تیم‌سازی نیست. پس از ترک پرسپولیس، کارنامه این مربی کروات با ناکامی عجین شده و به جز چند جرقه با عمان که دست آخر هم با ناکامی همراه بود، او دیگر روزهای خوشی را تجربه نکرده است. اتفاقی که برای دشمن سابقش در ایران یعنی کارلوس کی‌روش نیز رخ داده و او هم پس از ترک کشورمان هرجایی که رفته، با اخراج به کارش پایان داده است. اگر ایوانکوویچ بتواند تیم فعلی چین را در گروه دشوارش به سر منزل مقصود برساند، حقیقتا چالشی فوق‌العاده را به سرانجام رسانده، اما به یاد بیاورید در بازی آخر مرحله قبل اگر تایلند یک گل دیگر به اندونزی می‌زد، خبری از چین در این مرحله هم نبود!