به جا مانده از بازی بزرگ هفته
تراکتور- پرسپولیس در هفت کلمه!
خارجی‌ها: یکی از نکات امیدوارکننده بازی بزرگ هفته این بود که تقریبا همه بازیکنان خارجی حاضر در زمین، نمایش مطلوبی ارائه دادند. در واقع روی هردو گل بازی، تاثیر مهره‌های غیرایرانی به چشم می‌خورد؛ از ریکاردو آلوز که پاس گل تراکتور را به شجاع داد تا ایوب العملود که گل تساوی بازی را در دقایق پایانی به ثمر رساند. دیگر خارجی‌ها مثل گندوز، گولسیانی، پوستونسکی و اشترکالی هم نمایش خوبی داشتند تا پس از مدت‌ها به حضور مهره‌های باکیفیت امیدوار باشیم.
تماشاچی: حضور پرشور تماشاگران تراکتور قطعا از جذابیت‌های پنج‌شنبه‌شب بود. از تمجیدهای هر چند دقیقه یک بار گزارشگر بازی که عبور کنیم، قطعا این مسابقه با حضور هواداران جذاب‌تر شده بود. با این حال یک سوال پیش می‌آید؛ آیا واقعا همه کسانی که روی سکوهای یادگار امام حضور داشتند، در صندلی با شماره خودشان نشسته بودند؟ در تصاویر که به وضوح مشخص بود مردم حتی روی پله‌های بین جایگاه‌ها هم جلوس کرده بودند پس این اصرار بیش از حد برای شماره گذاری صندلی‌ها و حتی تاخیر در شروع بازی چه دلیلی داشت وقتی همه می‌دانیم سازوکاری برای ساماندهی تماشاگران وجود ندارد؟ حیف از این همه شوق و علاقه.
دراگان اسکوچیچ: به نظر دراگان اسکوچیچ در تراکتور هم همان سرمربی تیم ملی است که احتیاط را بر هر چیز دیگری مقدم می‌شمارد. تیم او به وضوح در دقایقی از بازی از پرسپولیس سر‌تر بود و اگر پس از گل خیلی زود عقب نمی‌کشید، شاید می‌توانست با اختلاف بازی را برنده شود. این ورژن از سرمربی کروات را در تیم ملی هم به یاد داریم که هرچقدر سبک بازی‌اش را به رقبای ضعیف‌تر دیکته می‌کرد، برابر تیم‌های بزرگ‌تر محتاط بود. به هرحال هنوز زمان زیادی تا انتهای فصل باقی مانده و تراکتور دراگان نشان داده تیمی است که می‌توان روی آن حساب کرد.
گاریدو: سرمربی اسپانیایی هنوز در شناخت مهره‌های تیمش به جمع‌بندی نرسیده و این بدترین خبر ممکن برای هواداران است. احتمالا تیم او در هفته‌های آتی پیشرفت خواهد کرد کما اینکه تساوی در خانه تراکتور آن هم با وجود ۱۰نفره شدن، نتیجه بدی نیست. با این حال نگرانی پرسپولیسی‌ها این است که مبادا شناخت خوان کارلوس گاریدو از تیم به درازا بکشد و آنها امتیازات حساسی را از دست بدهند. اصلا همین که او در دقایق پایانی که عقب است یک مدافع را با مدافع دیگر تعویض می‌کند، جای بحث باقی نمی‌گذارد! قطعا سرخ‌ها باید به گاریدو زمان بدهند؛ اما او هم نباید از سبقت رقبا غافل شود.
سروش رفیعی: کسی آخرین بازی موثر سروش رفیعی در ترکیب پرسپولیس را به یاد دارد؟ آیا شغل او، گرفتن ژست‌های فکورانه در اینستاگرام و انجام حرکات پهلوانانه در زمین بازی است؟ او بخش زیادی از فصل گذشته را بدون تاثیر روی هیچ گلی در ترکیب تیم به پایان رساند و حالا هم فصل جدید در حالی شروع شده است که پس از اخراجش از زمین جنگ یادگار، تازه حرکت تیمی پرسپولیس ریتم پیدا کرد! قطعا رفیعی بازیکن با اخلاق و دغدغه‌مندی است که سال‌ها پیش کیفیتش را نشان داده، اما انگار خبر ندارد پرداختن به حواشی سبب نمی‌شود کسی افت فنی‌اش را به رخ نکشد.
علیرضا بیرانوند: انتظار داشتیم نقش اول بازی پرسپولیس و تراکتور، علیرضا بیرانوند باشد؛ اما او به جز چند صحنه دلبری برای هواداران تبریزی که آن هم با هدف تحریک پرسپولیسی‌ها بود، کار دیگری در بازی انجام نداد. در شبی که سرخ‌پوشان پایتخت به وضوح در ایجاد موقعیت گلزنی مشکل داشتند، بیرو در تنها توپ خطرناکی که روی دروازه‌اش آمد ناکام ماند و در طول بازی هم بارها متزلزل نشان داد. شاید اگر جای دو دروازه‌بان یعنی بیرانوند و گندوز عوض می‌شود، پرسپولیس بازنده بزرگ بازی هفته دوم بود.
VAR : در این بازی هم از سیستم کمک‌داور ویدئویی استفاده شده است که کلی هم حاشیه داشت. اخراج مستقیم سروش رفیعی با نظر VAR بود و این در حالی است که برخی کارشناسان داوری عقیده دارند خطای هافبک پرسپولیس کارت زرد داشت. عجیب‌تر از همه اینکه گفته می‌شود خبری از VAR معروف در ایران نیست و این چیزی که به چنین نامی در حال استفاده است، صرفا به عقب و جلو کشیدن همان تصاویر عادی تلویزیونی محدود می‌شود. خب اگر این‌طوری است که ما از ۳۰سال پیش می‌توانستیم VAR داشته باشیم!
