تراژدی پر کشیدن ملیکا
از آمریکا آمد که در ایران بمیرد
حال دیگر سرنشینان اتومبیل مساعد گزارش شده، اما تراژدی از دست رفتن چنین شخصیتی که در حوزه کاری خود نخبه محسوب می‌شد، سبب شد تا یک بار دیگر ایمنی پایین خودروهای تولید داخل و جاده‌های کشور به ما یادآوری کند که در این وضعیت جان ما ارزان قیمت‌ترین کالای موجود است. شادروان محمدی داستان عجیبی داشت. کودکی و نوجوانی خود را در آمریکا گذراند و به دعوت کتایون خسرویار برای عضویت در تیم ملی جوانان به وطن مادری خود بازگشت.
درواقع الان مهم‌ترین خصلتی که از دوستان و همبازیان ملیکا ذکر می‌شود، همین میهن‌پرستی و عشق و علاقه او برای بازی در لباس ایران بود. حقیقت اینجاست که فارغ از همه اعتقادات، در این حادثه نمی‌توان مقصر را قضا و تقدیر دانست. اتفاقی که برای زنده‌یاد محمدی رخ داد، ممکن بود برای هرکدام از ما رخ دهد. آبان ۱۴۰۲ سازمان پزشکی قانونی اعلام کرد در نیمه نخست سال جاری ۱۰ هزار و ۷۲۰ نفر در حوادث رانندگی جان خود را از دست دادند. این آمار تکان‌دهنده نیست؟ قطعا هست؛ اما حتما باید یک میهن‌پرست از آن سر دنیا بیاید و در ۲۳ سالگی جانش را از دست بدهد تا اوضاع درست شود؟ نه؛ انگار اندوه همیشگی است و قرار نیست کیفیت چیزی بالا برود.
