کار خطرناک حسن
تصميمي که شايد به گران‌ترين قيمت تمام شود
«واقعیت این است در ۲۰ سال گذشته هیچ دکتری نتوانسته قهرمانی را بعد از جراحی کتف به میادین قهرمانی بازگرداند. در مواردی مثل جراحی زانو، دست یا کمر این اتفاق افتاده اما در کتف کسی نبوده عمل کند و برگردد. خود من را در ۲۵ سالگی در ایران نتوانستند کتفم را عمل کنند. به دو، سه جای دیگر دنیا هم رفتم، اما درست نشد. کتف یزدانی از دو، سه جا پاره بود و او واقعا در جهانی غیرت کرد که مدال گرفت. یزدانی برای بازی‌های آسیایی هم با میل خودش اعزام شد و تا ورزشکار نخواهد به هیچ رویدادی نمی‌رود. امیدوارم یزدانی نخستین ورزشکاری باشد که بعد از عمل کتف می‌تواند به میادین کشتی بازگردد.» این صحبت‌های واضح و روشن درباره وضعیت بهترین آزادکار یک دهه اخیر ایران را علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون انجام داده است. به همین راحتی شانس مسلم کسب مدال در المپیک اکنون در خطر پایان دوران حرفه‌ای خودش است و کسی هم نمی‌گوید که مقصر کیست. نه اینکه آسیب‌دیدگی تقصیر کسی باشد، اما همین که او تصمیم گرفت با این وضعیت در بازی‌های بی‌اهمیت آسیایی شرکت کند و به قول مربی شخصی‌اش وضعیت کتفش بدتر شود، باید شخص اصرارکننده مشخص شود. دبیر که می‌گوید آنها کسی را با زور به مسابقات اعزام نکرده‌اند و مدال طلای این رقابت‌ها قبلا هم در کارنامه یزدانی بوده و اصولا افتخار خاصی هم محسوب نمی‌شود اما همان‌طور که قبلا نوشته بودیم، احتمالا جایزه میلیاردی هانگژو باعث شد تا حسن بی‌خیال کتف مصدومش شود و رقبای نه چندان سرشناسش را تنها چند هفته پس از ضربه فنی مقابل تیلور، از پیش‌رو بردارد. البته که با توجه به فاصله ۹ ماهه تا المپیک، در بهترین حالت هم یزدانی ۳ تا ۴ ماه زمان داشت تا پس از نقاهت خودش را برای انتقام از کشتی‌گیر آمریکایی که کابوس سالیان اخیرش بوده آماده کند که زمان زیادی به نظر نمی‌رسید. حالا هم که این احتمال وجود دارد که تصمیم عجیب وی برای تعویق عمل جراحی، خطر پایان دوران ورزشی‌اش در ۳۰ سالگی را به همراه داشته باشد.
از زمانی که این شایعه قوت گرفت، بسیاری کامران قاسمپور را جانشین مناسبی برای یزدانی دانستند. قاسمپور که اتفاقا او هم دچار آسیب‌دیدگی شد و مسابقات جهانی را از دست داد، تاکنون ۲ طلای مسابقات جهانی را در وزن ۹۲ کیلوگرم کسب کرده و با توجه به حضور رقبایی مثل تاج‌الدینوف، سعدالله یف و اسنایدر در وزن فعلی‌اش یعنی ۹۷ کیلوگرم، شانس زیادی برای کسب طلا ندارد و مدت‌هاست صحبت از تغییر وزن او مطرح است. هرچند سوال اصلی اینجاست؛ چرا این فدراسیون با همه پز سازندگی‌اش در ساختن جانشین برای ستاره‌های این نسل ناکام بوده است؟
