کورس فوری!

برد بزرگ پرسپولیس

بی‌گمان مهم‌ترین مسابقه این هفته در تبریز بین تراکتور و پرسپولیس برگزار شد. تیم تبریزی که فصل را با شوک شکست سنگین برابر سپاهان شروع کرده بود، با یک لشکر ۷۰ هزار نفری میزبان پرسپولیس شد تا شاید ناکامی روز نخست را جبران کند، اما در این مسیر به موفقیت چندانی دست پیدا نکرد. پرسپولیس این بازی را راحت‌تر از حد انتظار برد، هرچند ممکن است نتیجه این بازی، چندان چنین چیزی را نشان ندهد. تنها گل سرخ‌پوشان را سعید صادقی، روی اشتباه فاحش حسین پورحمیدی به ثمر رساند؛ گلری که با سر و صدای فراوان به تراکتور پیوست و به محمدرضا اخباری ترجیح داده شد، اما فعلا بدترین استارت ممکن را در لباس این تیم داشته است. غیر از این، پرسپولیس دست‌کم ۳ یا ۴ فرصت عالی دیگر برای گلزنی داشت که با بی‌دقتی بازیکنان این تیم و البته فقر مهاجم که در اردوگاه سرخ‌ها بیداد می‌کند، از دست رفت. تراکتور هم البته یک بار تیر دروازه پرسپولیس را لرزاند، اما به‌طور کلی روشن شد سرخ‌پوشان پایتخت با اتکا به ستاره‌های پرشمار و با تجربه خود، امسال هم از مدعیان اصلی کسب عنوان قهرمانی خواهند بود. برای روشن شدن عیار تراکتور مدل ۱۴۰۲ اما همچنان باید منتظر بمانیم.

سپاهان و پدیده‌ای که رو کرد

سپاهان پرستاره اما بازی هفته دوم را هم با اقتدار به سود خودش به پایان برد. ژوزه مورایس تیم بسیار پرمهره‌ای در اختیار دارد که همه‌چیز برایش فراهم است؛ ستاره‌های گران‌قیمتی که سر موقع پولشان را می‌گیرند و نمی‌توانند دغدغه‌ای جز موفقیت تیم داشته باشند. مورایس سرمربی خوشبخت این فصل است و در صورتی که هر نتیجه‌ای غیر از قهرمانی به دست بیاورد، کارنامه‌اش زیر سوال خواهد رفت. سپاهان در آغاز لیگ بیست‌وسوم قرعه بسیار سختی داشته است. این تیم در سه هفته نخست به ترتیب باید با تراکتور، ذوب‌آهن و استقلال مواجه می‌شد. آنها تا اینجا به خوبی از پس این قرعه بر آمده‌اند. سپاهان تراکتور را خیلی راحت شکست داد و برابر ذوب‌آهن هم با خلق موقعیت‌های پرشمار به برتری ۲برصفر دست یافت. در این بازی شهریار مغانلو یک پنالتی گرفت و یک گل زد، رضا اسدی هم به عنوان زوج او یک گل زد و یک پاس گل داد تا همه‌چیز به کام طلایی‌پوشان باشد. کیک شیرین سپاهان اما یک خامه خوشمزه هم روی خودش داشت؛ جایی که مورایس پرتغالی پدیده جوانی به اسم محمدجواد حسین‌نژاد رو کرد؛ یک جوان ۲۰ ساله با تکنیکی غیرمنتظره که در میانه میدان می‌خرامید و می‌درخشید. حسین‌نژاد که به واسطه مصدومیت محمد کریمی فرصت حضور در میدان را پیدا کرده بود، از این موقعیت نهایت استفاده را برد و بارها با دربیل بازیکنان حریف و ارسال پاس‌های مناسب خودنمایی کرد. جالب اینجاست که او این کارها را خیلی هم مسلط و راحت انجام می‌داد. در صورت تداوم این شرایط، حسین‌نژاد یکی از پدیده‌های مهم فوتبال ایران لقب خواهد گرفت.

استقلال و برد ناپلئونی

سومین ضلع مدعیان سنتی قهرمانی هم هفته دوم را با پیروزی پشت سر گذاشت و ۶ امتیازی شد. استقلال البته برابر ملوان کار سختی داشت و شاید اگر پنالتی دقایق نخست تیم میهمان به گل تبدیل می‌شد، آبی‌ها نمی‌توانستند امتیازات کامل این مسابقه را به دست بیاورند. استقلال زیاد به حریف فرصت داد و در نقطه مقابل به ندرت صاحب موقعیت گلزنی شد. این بازی، به اندازه نمایش هفته قبل شاگردان جواد نکونام امیدوارکننده نبود، هرچند با توجه به بضاعت کمتر استقلال نسبت به رقبا، فعلا کسب امتیازات کامل از بالاترین اولویت برخوردار است. تیم نکو تا جایی که می‌تواند باید امتیازات را جمع کند تا شاید در ادامه با افزوده شدن نفرات جدید به تیم یا لااقل مسالمت‌آمیز شدن رابطه کادرفنی و مدیریتی، وضع برای آبی‌ها بهتر شود. هر چه هست، بازی با ملوان آن‌قدرها برای استقلال قاب درخشانی نبود. در این بازی همانطور که نکونام هم با افتخار از آن گفت، ردپای استراتژی کی‌روشی در سیستم بازی استقلال دیده می‌شد. هر چند که هنوز در ابتدای فصل قرار داریم اما اگر قرار باشد که استقلال به بردهای ناپلئونی ادامه دهد احتمالا واکنش نه‌چندان مثبت هواداران را شاهد خواهیم بود.