لیگ برتر ایران دیگر ستاره تولید نمی‌کند
رونق واردات، افول صادرات
در تابستان سال گذشته، ۱۲ لژیونر به لیگ برتر بازگشتند تا فوتبالشان را در لیگ برتر خلیج‌فارس ادامه دهند. محمد محبی، مهدی قائدی، کاوه رضایی، مرتضی پورعلی‌گنجی، پیام نیازمند، علیرضا بیرانوند، آریا برزگر، حجت حق‌وردی، علی قربانی، فرشید اسماعیلی، یونس دلفی و اشکان دژاگه بازیکنانی بودند که رجعت کردند و از این جمع عریض و طویل، حقیقتا تنها به تعداد انگشتان یک دست می‌توان مثال‌های موفقی استخراج کرد. البته که یکی از اینها یعنی محبی امسال راهی روسیه شد و وضعیت قائدی هم هنوز مشخص نیست. یعنی حتی حضور در لیگ ایران هم نتوانسته شوک مثبتی به لژیونرهای سابق بدهد و عمده آنها در مسیر افت به فوتبالشان ادامه دادند. با همین فرمان، تابستان فعلی هم خیلی اوضاع تعریفی نیست. تاکنون که شهاب زاهدی، مهرداد محمدی، محمدحسین کنعانی‌زادگان، شجاع خلیل‌زاده و محمد نادری از لیگ‌های مجارستان، قطر و ترکیه به ایران برگشته‌اند و شاید به این اسامی، نفرات دیگری مانند امیرحسین حسین‌زاده هم اضافه شود. با این وضعیت وقتی سرمربی تیم ملی ترجیح می‌دهد که به بازیکنان لژیونر میدان بدهد، نباید خیلی گلایه داشت، چرا که اصولا بازیکن باکیفیت خاصی در لیگ پیدا نمی‌شود که شانس‌اش را در خارج از مرزها امتحان نکرده و بازنگشته باشد. تصور کنید که زوج خط دفاعی تیم ملی در راه رسیدن به جام جهانی درحالی امسال را در وطن سپری خواهند کرد که فصل قبل در کنار یکدیگر و در قلب خط دفاعی الاهلی، رکورددار گل خورده در لیگ قطر بودند!
نکته غم‌انگیز ماجرا اینجاست که این لیگ مدت‌هاست خروجی مناسبی هم نداشته است. درحالی که همه می‌دانند بهترین سن ترانسفر بازیکن به کشورهای اروپایی برای پیشرفت قبل از ۲۰ سالگی خواهد بود، به جز محمد‌امین حزباوی فصل قبل هیچ بازیکنی از لیگ برتر حتی با سن و سال بالا هم نتوانست لژیونر شود. حزباوی هم به واسطه درخشش در تیم ملی جوانان و البته روابطی که با کشورهای عربی وجود داشت، راهی السد شد و احتمالا چند سال بعد باید حسرت از دست دادن او را هم بخوریم. واقعیت اینجاست که کیفیت فنی بازی‌های لیگ برتر چنگی به دل نمی‌زند، باشگاه‌ها مشکلات مالی عدیده دارند، حواشی بر متن می‌چربد و مسوولانش هم منتظر بهانه هستند تا مسابقات را از بزرگ‌ترین نعمتی که وجود دارد یعنی حضور تماشاگران محروم کنند. در همین فصلی که گذشت، دو هفته پایانی‌اش آن‌قدر پرگل بود که میانگین گل‌های زده شده را به دو گل به ازای هر بازی رساند وگرنه که تا قبل از هفته بیست‌وهفتم، این میانگین به ۸/ ۱ گل در هر بازی رسیده بود. حالا که هیچ استعداد جدیدی هم در این عرصه ظهور نمی‌کند، شاید بهتر باشد لیگ برتر را در ۲۳سالگی متوفی اعلام کنیم شاید یک رقابت جدید، هم صادرات را بیشتر کند و هم واردات را کمتر!
