اقتدار ۲۳ دقیقه‌‌ای!
در حقیقت در آخرین مرتبه‌‌ای که سازمان لیگ صدور بیانیه را ممنوع کرد، عمر این بخشنامه حتی به نیم‌‌ساعت هم نرسید! عصر چهارشنبه یعنی دقیقا ساعت ۱۵:۰۷ خبرگزاری‌‌های معتبر خبر دادند سازمان لیگ با ارسال نامه به همه باشگاه‌ها از آنها خواسته از صدور بیانیه خودداری کنند. در بخشی از این نامه آمده است: «ارسال بیانیه و مصاحبه، خارج از مقررات و اساسنامه فدراسیون فوتبال است و انتظار می‌‌رود مدیران عامل باشگاه‌ها برای جلوگیری از تبعات سوء حقوقی، اجتماعی و قضایی به کلیه عوامل و دست‌اندرکاران تحت مدیریت خود اهمیت رعایت دستورالعمل‌‌های انضباطی و قضایی را تاکید و مراتب را به عوامل مربوطه کادر فنی، ورزشی، سرپرستی، مدیریتی و سایر ارکان باشگاه ابلاغ فرمایند.»
تنها اما ۲۳ دقیقه پس از انتشار رسمی این نامه که قلم ضعیف و پیچیده‌‌ای هم دارد و بیخودی کار را سخت کرده، باشگاه استقلال چراغ اول را روشن کرد و بیانیه داد؛ بیانیه‌‌ای که اتفاقا نه علیه هیچ باشگاه دیگری، بلکه دقیقا خطاب به خود فدراسیون فوتبال صادر شده و مواضع این مجموعه را در بخش تیم ملی امید زیر سوال برده بود! پرسش اینجاست که وقتی ما قدرت برخورد با این کج‌‌روی‌‌ها را نداریم و نمی‌توانیم موج بیانیه‌‌نویسی را مهار کنیم، چرا گاه و بیگاه حکم به ممنوعیت بیانیه‌‌نویسی می‌‌دهیم؟ این کار چه پیامدی دارد، غیر از اینکه نفس «قانون» را لوث می‌‌کند و باعث شکستن قبح تخطی از مقررات می‌شود؟ آقا شما که زورتان نمی‌‌رسد، باشگاه‌ها را ول کنید بگذارید راحت باشند و علیه هم بیانیه بدهند. چرا بیخودی خودتان را سبک می‌‌کنید؟
