همین که لیونل مسی بازگشت به بارسلونا و پیشنهاد ۲/ ۱ میلیارد یورویی الهلال را رد می‌کند تا به اینترمیامی برود، یعنی آمریکایی‌ها می‌توانند از ظرفیت‌هایشان برای پیشبرد مقاصد استفاده کنند. پروژه حرفه‌ای‌سازی لیگ فوتبال آمریکا از سال ۱۹۹۶ کلید خورد؛ یعنی دقیقا دو سال پس از برگزاری موفق جام جهانی و مشاهده پتانسیل بالای این رشته ورزشی در ایالات‌متحده که زیر سایه رشته‌های سنتی نظیر بسکتبال، هاکی و فوتبال آمریکایی مهجور مانده بود. هرچند در گذشته هم ستارگانی نظیر پله در لیگ برتر آمریکا بازی کرده بودند، اما حضور پرسر‌و‌صدای دیوید بکام پای ستاره‌های دیگری نظیر فرانک لمپارد، استیون جرارد، آندره پیرلو، زلاتان ابراهیموویچ، داوید ویا و... را به ینگه دنیا باز کرد و لیگ ام‌ال‌اس به یک شهرت جهانی رسید.

سطح رفاه فوق‌العاده زندگی در آمریکا، دستمزدهای کلان و رقابت نه چندان فشرده، بازیکنان را راغب می‌کند که در اواخر دوران حرفه‌ای‌شان چند سالی را در این لیگ سپری کنند. البته چند سالی بود که تیم‌های آمریکایی ترجیح می‌دادند از ستاره‌های بومی استفاده کنند، اما ورود مسی به این کشور آن‌هم چندماه پس از قهرمانی جهان، قطعا یک انقلاب بزرگ در فوتبال ایالات‌متحده خواهد بود. روز گذشته هم که نشریه اسپورت خبر داد اینتر میامی که مالکیت بخش عمده‌ای از آن برای بکام است، پس از قطعی کردن حضور مسی و سرخیو بوسکتس حالا به دنبال جوردی آلبا و سرخیو راموس است. اما دلیل این بازگشت دوباره به جذب ستاره‌های نامدار را باید در آینده فوتبال یانکی‌ها مشاهده کرد. این کشور به همراه مکزیک و کانادا میزبان جام جهانی ۲۰۲۶ است و از همین حالا اقدامات لازم حرکت به سوی ایجاد یک قطب جدید در دنیای فوتبال را آغاز کرده است. این یعنی یک حرکت هوشمندانه آمریکایی.