به بهانه پیوستن یک پرسپولیسی به استقلال
خط بطلان بکش!
بارها گفته‌اند و شنیده‌ایم که فوتبال حرفه‌ای، طرفداری نمی‌شناسد و بازیکن تحت قرارداد باید تمام تلاشش را برای پیراهنی که بر تن می‌کند، به کار ببندد. حالا اگر فوتبالیست فوق از کودکی طرفدار یک تیم بوده باشد و به رویای قدیمی‌اش برسد که چه بهتر. مثلا انتشار عکس‌های آرش رضاوند با لباس استقلال روی سکوهای آزادی یا مسجل شدن اینکه سعید صادقی از کودکی طرفدار پرسپولیس بوده، هواداران این دو تیم را هیجان‌زده می‌کند، اما اگر عکس این موضوع هم صادق باشد نباید بازیکن مذکور را از همان ابتدا زیر تیغ انتقاد قرار داد. آفت مساله اینجاست که اگر ناکامی یا عدم موفقیت در کار باشد بازیکنی که قبلا پرسپولیسی بوده و به استقلال رفته یا بالعکس، به کم‌کاری محکوم می‌شود و شاید فوتبالش به انتها برسد.
اما مگر کم بوده‌اند بازیکنانی که طرفداری‌شان از رقیب احراز شده ولی حالا درحال درخشش برای تیمشان هستند؟ بارزترین مثال برای پرسپولیس، علیرضا بیرانوند است. سنگربانی که بارها و از طریق تریبون‌های مختلف اعلام کرده بود که از کودکی هوادار استقلال بوده، اما نقش پررنگش در موفقیت‌های سالیان اخیر قرمزها را اصلا نمی‌توان کتمان کرد. یا در استقلال کاپیتان جدید این تیم یعنی روزبه چشمی، کاپیتان تیم‌های پایه پرسپولیس بوده ولی آبی‌ها مدت‌هاست لقب با‌تعصب را در کنار نام او الصاق می‌کنند. پیش از این علی علیپور هم استقلالی بودنش را کتمان نکرد؛ بازیکنی که با لباس راه‌آهن دروازه سرخ‌ها را در هفته ماقبل پایانی لیگ سیزدهم گشود تا جلوی قهرمانی این تیم را بگیرد و البته بابت این موضوع شادی هم کرد؛ اما بعدها با لباس پرسپولیس آقای گل شد و یکی از بهترین گلزنان تاریخ این باشگاه. نمونه‌های دیگر این موضوع هم خسرو حیدری و مجید حسینی هستند؛ دو مدافع استقلالی که در دوران نوجوانی پیراهن پرسپولیس را بر تن کرده بوده‌اند، اما خب تعصبشان را با پیراهن آبی در زمین نشان دادند.
اکنون محمدی که گفته بود لیدر جایگاه پرسپولیسی‌های متعصب بوده، با قراردادی دو ساله به استقلال پیوسته و خودش گفته که این حواشی عملکردش را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد. بسیار هم عالی! اصلا قرار است همین هم باشد، چراکه وقتی بازیکن چند ده میلیارد دستمزد می‌گیرد، دیگر باید تمام تلاشش را برای مشروع کردن حقوقش بکند. آن‌هم در زمان‌های که بسیاری از همان مردمی که روی سکو برای آنها هورا می‌کشند، در حسرت درآمدی به اندازه یک دهم این اعداد هستند. مهرداد محمدی باید با درخشش در لباس آبی که شاید در کودکی از آن نفرت هم داشته، خط بطلانی بر این تفکر پوسیده بکشد که چون در کودکی برای رقیب داد می‌زده، نمی‌تواند برای تیم فعلی‌اش گل بزند.
