افشای پرونده‌های عجیب مالی در فدراسیون فوتبال و استقلال
بی‌اعتمادی جمعی
تو گل بزن، ما به خودمان پاداش می‌دهیم!
داستان فدراسیون فوتبال واقعا عجیب‌وغریب بود. بر اساس آنچه در یک برنامه تلویزیونی فاش شد، اعضای هیات‌رئیسه این فدراسیون بابت پیروزی ایران بر ولز در جام‌جهانی، به خودشان پاداش ۲۰ هزار دلاری پرداخت کرده‌اند! این پرونده که در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی بسیار بحث‌برانگیز شد، از جهات مختلف عجیب است. یک جنبه شگفت‌انگیز آن مربوط می‌شود به اینکه چطور یک عده آدم می‌توانند دور هم بنشینند و برای خودشان در مورد بی‌ربط‌ترین مسائل پاداش تصویب کنند؟ آیا هیچ‌یک از اعضای هیات‌رئیسه در زمان تصویب این موضوع یا دریافت پاداش ۲۰ هزار دلاری، از خودشان سوال نکرده‌اند که پیروزی تیم ملی در جام‌جهانی به آنها چه مربوط است؟ آیا پاس گل رامین رضاییان را برابر ولز، مهدی محمد‌نبی داد یا این محمدرضا ساکت و احسان اصولی بودند که از راه دور دروازه این تیم را باز کردند؟ چرا مدیران فوتبال ایران بابت آن پیروزی باید نفری ۲۰ هزار دلار پول بگیرند؟ خب اگر پاداش برد به اینها تعلق می‌گیرد، آیا این قاعده شامل جریمه شکست برابر انگلیس و آمریکا هم می‌شود یا نه؟ در هر صورت افشای داستان مزبور سر و صدای زیادی به پا کرد و واکنش‌هایی به همراه آورد. فدراسیون فوتبال اعلام کرد مهدی تاج پاداش خودش را بازگردانده، در مورد بقیه اعضای هیات‌رئیسه هم شایعه شد سازمان بازرسی به ماجرا ورود کرده و خواهان بازگشت مبالغ شده است. با این حال چیزی که این وسط آسیب دید و دیگر هم ترمیم نخواهد شد، اعتماد مردم به مجموعه فدراسیون فوتبال بود.
ما وام می‌گیریم، هواداران کمک کنند
بحث دوم هم تداوم افشاگری‌ها در مورد ریخت‌وپاش مدیران پیشین استقلال است. از زمان جدایی مصطفی آجورلو از این باشگاه، به‌طور مرتب گزارش‌های عجیب و غریبی در مورد مخارج هنگفت و بعضا غیرمنطقی آبی‌ها در دوران کاری او منتشر شده است؛ از قراردادهای بسیار سنگین با بازیکنان تا حقوق بالای معاونان و مدیران میانی و حتی راننده و ماساژور باشگاه! در جدیدترین پرده از این ماجرا هم یک سایت خبری اسنادی به انتشار رسانده که نشان می‌دهد در زمان آجورلو به خیلی از کارمندان باشگاه وام‌های چند صد میلیون تومانی پرداخت شده و این تازه غیر از حقوق ماهانه و قابل توجه آنهاست؛ دستمزدهایی که بعضا شامل بوقچی تیم هم شده است! همزمان با انتشار این اسناد، استقلال تا خرخره درگیر مسائل مالی است و کار به جایی رسیده که آبی‌ها برای پرداخت طلب استراماچونی، به ناچار شماره‌حساب اعلام کردند تا از هواداران پول بگیرند. مجموع کمک‌های مالی هواداران بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان عنوان شده که در مقابل طلب ۱۰۰میلیاردی استراماچونی بسیار ناچیز به نظر می‌رسد. پرسش اساسی اما این است که اصلا چرا مردم در این شرایط وخیم اقتصادی باید به باشگاه استقلال پول بدهند؟ مدیران منصوب دولت در این باشگاه انواع و اقسام اشتباهات را مرتکب شده‌اند، در همین ماجرای استراماچونی بدترین گاف ممکن را داده‌اند، در دوران آجورلو به جای تسویه بدهی مربی ایتالیایی برای خودشان دستمزد کلان و وام و... در نظر گرفته‌اند و حالا این مردم هستند که باید تاوان بدهند. آیا این رویکرد درست است؟ اصلا چنین چیزی با عقل جور در می‌آید؟ تکرار می‌کنیم همه این پول‌ها آن‌قدر اهمیت ندارند که اعتماد مردم مهم است. هواداران وقتی این اتفاقات را در فدراسیون یا باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال می‌بینند، وقتی آنها با مدیری طرف هستند که کت و شلوار و جورابش را هم با پول باشگاه می‌خرد، نسبت به کل فوتبال بی‌اعتماد و دل‌چرکین می‌شوند و این بدترین آسیبی است که می‌تواند به این حوزه وارد شود.
