از اینجا رانده، از آنجا مانده

حقیقتا حتی بدبین‌ترین افراد هم فکرش را نمی‌کردند که این سرنوشت بازیکنی باشد که تا فصل گذشته در اروپا بازی می‌کرد و اگر دو فصل آخرش را فاکتور بگیریم، از جمله لژیونرهای موفق ایرانی در فوتبال بلژیک بود. در به وجود آمدن این شرایط هیچ‌کس به اندازه خود کاوه مقصر نیست؛ او که ابتدای فصل به امید پشت سر گذاشتن دوران ناکامی و البته بازگشت به تیم ملی به استقلال و فوتبال ایران بازگشت، اما اشتباه محاسباتی مدیران وقت استقلال باعث شد تا لیست تیم پر شود و قرارداد رضایی ثبت نشود. آنها برای برون‌رفت از این معضل، مهاجم‌شان را به تراکتور فرستادند و مشخص شد که قرار بوده تا او در نیم فصل به استقلال برگردد و اگر هرکدام از طرفین این توافق را زیر پا بگذارد، باید ۱۰ میلیارد تومان خسارت به طرف مقابل بپردازد. پس از اینکه رضایی قراردادش را با تراکتور فسخ کرد، توپ در زمین آبی‌ها بود و ریکاردو ساپینتو که با لیست پرش تنها به دنبال یک بازی‌ساز بود، تمایلی به بازگرداندن مهاجم نه چندان آماده نیم فصل اول تراکتور نداشت. این یعنی رضایی در آستانه کسب ۱۰ میلیارد پول بود و می‌توانست عنوان بازیکن آزاد به هر تیمی که خواست بپیوندد. پس خبر کمیته تعیین وضعیت درباره عدم مقبولیت در فسخ قرارداد رضایی با تراکتور، استقلالی‌ها را بیش از همه خوشحال کرد. آنها اکنون نه باید پولی پرداخت کنند و نه لیست‌شان را پر. فقط رضایی مانده و یک نیم فصل بیرون نشستن و احتمالا نابودی فوتبال در آستانه ۳۱ سالگی.