محاسبه کردیم ایشان نسبت زمان بازی‌ به پولی که گرفته، از مسی گران‌تر شده است! الان شنیدم ماهی ۲۵۰۰ یورو می‌گیرد.» با میراثی که محمدحسن انصاری‌فرد در زمان مدیریت پرسپولیس از خود‌ به جا‌ گذاشته، روزی نیست که یادی از این محبوب دل‌های سابق و مغضوب فعلی نشود. در زمان او، بوژیدار رادوشوویچ سنگربان نیمکت نشین قرمزها در ۳۰ سالگی قراردادش را به مدت سه سال تمدید کرد و باتوجه به صحبت‌های مدیرعامل فعلی، چیزی حدود ۴۰ میلیارد تومان خرج روی دست باشگاه گذاشت. در واقع رادو دو سالی می‌شود که پرسپولیس را ترک کرده، اما با توجه به شکل قرارداد و عدم پرداخت پول، خانه‌نشینی کرد تا پول بادآورده‌ای را به حسابش واریز کنند. البته که او در مدت زمان حضورش در ایران هم حقوقش را دریافت کرد تا در واقع یک قرارداد گزاف با سنگربانی بسته شود که در مجموع ۴۰ بازی هم برای پرسپولیس انجام نداد. در فوتبال دولتی ایران، مدیران می‌آیند و بدون دستاورد می‌روند. اگر انصاری‌فرد آن قرارداد کذایی را با رادو بست، درویش هم با عدم پرداخت راه شکایت را باز گذاشت. مشکل فقط پرداخت پول از بیت‌المال نیست، بلکه مدیران ناکاربلد را هم فراموش نکنید. درست بیخ گوش ما عربستان، کریستیانو رونالدو را با آن اسم و رسم به کشورش می‌کشاند و کلی اعتبار، درآمد و پیشرفت را آورده این اقدام می‌بیند. فوتبال در آنجا هم با پول دولت اداره می‌شود، اما اگر سالانه ۲۰۰ میلیون یورو هم به رونالدو می‌دهند، حساب‌وکتاب چگونگی پرداخت را می‌کنند. اینجا اما مدیر می‌آید به اندازه یک مسی به بازیکن درجه چندمی پول می‌دهد، می‌رود و نفر بعدی درهای جدیدی از سوء‌مدیریت را نشان می‌دهد و این چرخه معیوب همچنان ادامه دارد.