سرگذشت جالب گلرهای ایرانی در جام‌جهانی
سنگر پرحادثه
به‌طور کلی اما معمولا انتخاب دروازه‌بان ایران در جام‌های جهانی همراه با تصمیمات و اتفاقات غیرمنتظره‌ای بوده است. در دو جام‌جهانی 1978 و 2018 روشن بود که مرحوم ناصر حجازی و علیرضا بیرانوند گلرهای اصلی تیم ملی خواهند بود و همین اتفاق هم رخ داد. در جام 98 اما احمدرضا عابدزاده به بازی اول برابر یوگسلاوی نرسید و نیما نکیسا از دروازه ایران محافظت کرد. بسیاری بر این باورند که اگر عابدزاده به بازی اول رسیده بود، شاید آن گل را از میهایلوویچ نمی‌خورد و تیم ملی به مرحله بعد صعود می‌کرد. البته خود نکیسا که هرگز اختلافاتش با عابدزاده را پنهان نکرده، نظر دیگری دارد. او پیرامون گلی که روی ضربه ایستگاهی از یوگسلاوی خورد می‌گوید: «جاگیری من درست بود، اما دیوار دفاعی باز شد و من توپ را ندیدم. آمدم این سمت که توپ وارد دروازه شد. بزرگ‌ترین گلرهای دنیا گل‌هایی را دریافت کردند که قابل‌مقایسه با این گل نمی‌تواند باشد. بضاعت من همین بوده است هرکسی در دوران فوتبال خودش یک سری روزهای خوشی دارد و روزهای تاریکی هم دارد. مثلا عابدزاده در دریافت گل ایران در مقابل آمریکا صددرصد مقصر بود، اما به‌این‌علت که ما دو گل به آمریکا زده بودیم آن گل خورده به چشم نیامد. در کل می‌خواهم بگویم شرایط هم خیلی موثر است.»
در جام‌جهانی 2014 و بعد از اختلاف کارلوس کی‌روش و مهدی رحمتی، انتخاب گلر ایران به یک علامت سوال تبدیل شد. خیلی‌ها فکر می‌کردند چون با درخشش رحمان احمدی به جام‌جهانی رسیدیم، در برزیل هم او گلر اصلی تیم ملی خواهد بود. با این حال کارلوس کی‌روش در انتخابی غیرمنتظره علیرضا حقیقی را درون دروازه قرار داد. حقیقی نخستین کلین‌شیت تاریخ ایران در جام‌جهانی را برابر نیجریه رقم زد و مقابل آرژانتین هم خوب بود، اما در بازی با بوسنی سه گل دریافت کرد. حالا هم بعد از مصدومیت بیرانوند، حسینی در بازی با ولز فیکس شد و عملکرد خوبی داشت. بنابراین احتمال قابل توجهی وجود دارد که در دیدار آخر مرحله گروهی با آمریکا هم همین سنگربان از دروازه ایران حفاظت کند.
