نماینده هیچ‌کس!

از جمله سوژه‌های مورد علاقه او هم فوتبالیست‌ها هستند؛ کسانی که عباسی بارها آنان را هدف گرفته و ضمن پیش کشیدن مباحث اخلاقی، حتی کانون خانواده آنان را نیز از کلمات زهرآگین خود معاف نکرده است. این سخنران که در موردش نوشته شده ریاست اتاق فکر «اندیشکده‌ یقین» را بر عهده دارد، معتقد است فوتبالیست‌ها به خاطر ولنگاری و سبک زندگی‌شان لیاقت شهادت ندارند و هرگز به این درجه نمی‌رسند. یک بار که عباسی چنین مطلبی به زبان آورد، بسیاری بر او خرده گرفتند و فهرست فوتبالیست‌های شهید را برایش ردیف کردند. عباسی اما در سخنرانی آخرش این موضوع را لحاظ کرد و ضمن تکرار مطالب قبلی، تبصره زد: «حالا نروید با ذره‌بین یک شهید از بین این جماعت پیدا کنید. کلی می‌گویم.»

آخرین موج حملات عباسی به فوتبالیست‌ها اما برایش کم‌هزینه نبود. یحیی گل‌محمدی، سرمربی پرسپولیس دو هفته پیش رسما به او اولتیماتوم داد که بار آخرش باشد در مورد همسران ورزشکاران حرف می‌زند و سروش رفیعی بازیکن این تیم هم ضمن به زبان آوردن اظهاراتی تند، سراغ فدراسیون فوتبال را گرفت که چرا هیچ واکنشی نشان نمی‌دهد. گویا تلنگر آخر سروش، فدراسیون را تکان داده و آنها نیز از آقای سخنران شکایت قضایی کرده‌اند؛ آنچه فارغ از نتیجه نهایی‌اش شاید باعث کاهش موضع‌گیری‌های تند عباسی شود. هرچند عباسی پیش از این هم با چنین شکایاتی مواجه شده و حتی احکامی هم دریافت کرده، اما دست از جنجال‌سازی بر نداشته است. در میان همه این جنجال‌ها اما، یک نکته جالب در مورد آقای سخنران وجود دارد؛ اینکه تقریبا تمام طیف‌ها منتقد عملکرد او هستند. غیر از معتدلان و میانه‌روها که تکلیف‌شان روشن است، بسیاری از ارکان جناح اصولگرا هم مواضع این چهره را تایید نمی‌کنند و عقیده دارند او مشغول دو قطبی‌سازی و قرار دادن مردم در مقابل مردم است.

اوج این داستان شاید مربوط به پیامی بود که نور‌نیوز، رسانه شورای عالی امنیت ملی منتشر کرد. در این پیام کوتاه آمده بود: «حسن عباسی، سخنگوی هیچ بخشی از حاکمیت نیست و اظهاراتش مثل اظهارات همه تریبون‌داران دیگر که موافق یا مخالف جمهوری اسلامی هستند نظرات شخصی اوست. حمایت از اغتشاش و ناامنی علیه ملک و ملت به بهانه اظهارات یک فرد غیرمسوول می‌تواند غبار ناخواسته‌ای بر چهره یک قهرمان باشد.» با همه اینها اما، آقای عباسی در تمام این سال‌ها آزادانه مشغول اظهارنظر بوده و حرف‌هایی زده که بسیاری از آنها نتیجه‌ای غیر از ایجاد تفرقه بین مردم نداشته است. او در حالی با فراغ بال کارش را انجام می‌دهد و در همه حوزه‌ها سرک می‌کشد که خیلی‌ها موضع‌گیری‌های اجتماعی ورزشکاران را نمی‌پسندند و غیرتخصصی می‌پندارند. این، تناقضی بزرگ و هزینه‌زا است.

شکایت از ترامپ به کجا کشید؟

این دو پرونده شبیه هم نیستند. به هر حال فدراسیون فوتبال به عنوان نماینده ورزشکاران کار درستی کرده که در قبال حساسیت آنها، از حسن عباسی شکایت کرده است. با این حال اتفاق اخیر، داستان شکایت چند ماه قبل هیات‌رئیسه فدراسیون تاج از دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا در دادسرای تهران را به ذهن متبادر می‌کند؛ شکایتی که برعکس پرونده اخیر، به نظر می‌رسد مبنای منطقی چندانی نداشت و نوعی تلاش آقایان برای ترمیم چهره خود در بازگشت دوباره به فوتبال محسوب می‌شد. تاج و رفقا عقیده داشتند تحریم‌های ترامپ باعث شد نتوانند دستمزد مارک ویلموتس را بدهند و از سوی فیفا مجازات شدند. راستی از آن پرونده خبر جدیدی نیست آقای تاج؟