بحران عجیب گلزنی در فوتبال ایران
به کویر لیگ برتر خوش آمدید!
بحران تیمی: در جدول ردهبندی در ردیف گلهای زده استقلال عدد ۲۴ گل را میبینیم. از این تعداد اما سه گل مربوط به پیروزی ۳برصفر و انضباطی آبیها برابر گلگهر سیرجان میشود. این یعنی استقلالیها ۲۱ بار دروازه رقبا را گشودهاند و کنار پرسپولیس و مس رفسنجان صاحب بهترین خط حمله لیگ هستند. این عدد بسیار نازل است و جای تاسف دارد. بیایید مقایسه کنیم؛ در لیگ برتر انگلستان بهترین خط حمله در اختیار منچسترسیتی است که در ۲۱ بازی ۵۳ گل به ثمر رسانده؛ بهطور متوسط ۵۲/ ۲ گل زده در هر مسابقه. در اسپانیا رئال مادرید طی ۲۱ بازی ۴۵ گل زده است؛ ۱۴/ ۲گل زده در هر بازی. در آلمان اما بایرنمونیخ حد نصابی درخشان به جا گذاشته و در ۱۸ بازی ۵۷ گل به ثمر رسانده است؛ ۱۶/ ۳ گل در هر مسابقه! حالا اجازه بدهید از لیگهای معتبر اروپا فاصله بگیریم و مثلا لیگ امارات را ببینیم. آنجا هم العین با ۲۸ گل زده در ۱۳ بازی صاحب بهترین خط حمله است؛
۱۵/ ۲ گل زده در هر بازی. اینجاست که مخاطب متوجه بحران جذابیت در لیگ برتر امسال میشود. اضافه کنیم که ۱۱ تیم از ۱۶ تیم لیگ برتر در نیمفصل اول کمتر از ۱۵ گل زدهاند و به حد نصاب یک گل در هر بازی هم نرسیدهاند. مبارک است!
بحران فردی: امسال عملکرد فردی مهاجمان لیگ برتر هم اصلا چنگی به دل نمیزده است. در حال حاضر بهترین گلزن مسابقات گادوین منشا است که فقط هشت گل زده؛ جالب اینکه از این تعداد شش گل از روی نقطه پنالتی به ثمر رسیده و مهاجم مس رفسنجان تنها دو بار در جریان بازی موفق به گشودن دروازه رقبا شده است. دومین گلزن برتر امسال کوین یامگا از استقلال بوده که هفت گل زده و از این تعداد چهار گل از روی نقطه پنالتی به ثمر رسیده است. عین آمار یامگا را لوسیانو پریرا در فولاد هم به جا گذاشته است. در حقیقت اگر ضربات پنالتی را حذف کنیم، بهترین گلزنان لیگ بیستویکم چهار گله خواهند بود. در این ردیف بازیکنانی مثل مهدی عبدی، عیسی آلکثیر و سعید صادقی را داریم. چهار گل در ۱۵ بازی برای برترین گلزنان لیگ، قشنگ نشان از یک برهوت کامل دارد. غیر از تاکتیکهای تدافعی و کیفیت پایین تیمها، این مساله ریشه در خروج گسترده بازیکنان سطح بالا از لیگ ایران هم دارد. کشوری که این همه مهاجم صادر کرده، حالا خودش با کمگلترین لیگ تاریخ دست به گریبان است.