کریمی: زهرم را به کره می‌ریزم

گروه ورزش - مصدومیت علی کریمی بهترین خبری است که طرفداران تیم ملی سوریه در یک ماه اخیر شنیده‌اند. غیبت کریمی در بازی با سوریه حداقل این امیدواری را به کادر فنی سوریه می‌دهد که ایران در این بازی بدون بهترین بازیکن خود بازی می‌کند و نمی‌تواند زیاد گل بزند. اما کریمی می‌‌خواهد هر طور که شده خودش را به بازی با کره‌جنوبی برساند تا مثل جام‌ملت‌های آسیا، یک نفره کره را شکست بدهد. کریمی در مصاحبه‌ای که با ایپنا انجام داده درباره شرایط فعلی‌اش و اینکه کی می‌تواند دوباره بازی کند، حرف زده است.

مصدومیت بی‌موقعی بود. این طور نیست؟

تمام مصدومیت‌ها بی‌موقع هستند. برای یک بازیکن فوتبال، آسیب دیدگی مثل سکته‌ای خفیف است که او را از پیشروی باز می‌دارد. برای من فصل جدید

بوندس لیگا، فرصت خوبی است تا توانایی‌هایم را بیشتر نشان دهم.

خصوصا اینکه دیگر میشائیل بالاک هم در بایرن حضور ندارد و جا برای سایر هافبک‌ها باز شده است.

نه قضیه اصلا این طور نیست. منظور من این بود که چون به حال و هوای فوتبال آلمان بیشتر عادت کرده‌ام، احتمالا بهتر می‌توانم خودم را ثابت کنم.

اگر بالاک به چلسی نرفته بود، باز هم این ادعا را می‌کردی؟

من اول به داشته‌های خودم فکر می‌کنم و بعد به توانایی دیگران. اگر بالاک از بایرن نمی‌رفت باز هم امسال را برای خودم سال دیگری می‌دانستم.

شدت آسیب دیدگی‌ات چه اندازه است؟

حدود یک سانتیمتر از قسمت بالایی عضله کشاله ران من پاره شده و به همین علت حداقل ۲ تا ۳ هفته باید استراحت کنم. به این ترتیب غیر از بازی با بوروسیا دورتموند که آن را از دست دادم. در مسابقه مقابل بوخوم نیز غایب هستم و شاید به دیدار با نورنبرگ برسم.

در بازی جمعه شب، بایرن اولین پیروزی را کسب کرد. نظرت در این مورد چیست؟

من در ورزشگاه بودم و در شادی این موفقیت شریک بودم. خوشبختانه ما فصل ۲۰۰۷-۲۰۰۶ را خوب آغاز کردیم و حالا با اعتماد به نفسی بیشتر به ادامه رقابت‌ها می‌اندیشیم. ضمن اینکه مسابقات درون قاره‌ای را هم داریم.

از بازی با دورتموند بگو؟

به جای من روی نیمکت ذخیره‌ها، بازیکنی به نام «هاملز» نشسته بود که از تیم آماتورهای باشگاه به جمع بزرگسالان پیوسته است. پیزارو و رنسینگ مثل هاملز فرصت بازی پیدا نکردند. گل‌های ماکای و شواین‌ اشتایگر پیروزی مقابل دورتموند را به نام بایرن مونیخ ثبت کرد.

از بازیکنان تازه وارد بایرن چه خبر؟

«ون بویتن» در ترکیب ثابت تیم به میدان رفت و انصافا عملکرد خوبی هم داشت. «پودولسکی» هم ۲دقیقه فرصت پیدا کرد به جای ماکای وارد زمین شود.

امسال بیشتر از آنکه بازیکن جذب کنید، بازیکن از دست دادید. چرا؟

لیزارازو، یره میس، بالاک، گوئررو، درهلر، زی روبرتو و شلسر از جمع ما جدا شدند و به جای آنها پودولسکی، ون بویتن، فورستنر و کریستین لل به بایرن آمدند. در مجموع سیاست باشگاه جوان کردن تیم و بها دادن به نیروهای خودی بود. البته برخی بازیکنان نیز به دلیل مشکلات دیگر، بایرن را ترک کردند.

با این تفاسیر، بایرن نسبت به فصل گذشته ضعیف تر شده یا قوی تر؟

من فکر می‌کنم تیم یکدست‌تر از گذشته شده و حتی می‌تواند در رقابت‌های اروپایی بهتر عمل کند، البته اگر بدشانسی نیاوریم.

در مورد بازی تیم ملی ایران با سوریه چه نظری داری؟

در رقابت ما و کره جنوبی برای صعود از گروهمان، سوریه نقش تاثیرگذاری دارد. بنابراین هدف اول ما کنار زدن سوریه باید باشد. ضمن اینکه امتیاز گرفتن مقابل سوریه، سرنوشت ما و کره جنوبی را به دیدار رودررو می‌کشاند.

این شائبه وجود داشت که لژیونرها نمی‌خواهند برای بازی با سوریه که از نظر آنها چندان پراهمیت نیست، به ایران بیایند. فکر می‌کنی چنین تصورات از کجا می‌آیند؟

من به این مسائل و اینکه از کجا چنین صحبت‌هایی نشات می‌گیرد، کاری ندارم اما به جرات می‌گویم کسانی که چنین می‌اندیشند، سخت در اشتباهند. اغلب لژیونرها در مقاطع مختلف حسن نیت خود را به تیم ملی اثبات کرده‌اند. خود من مربیان بایرن را متقاعد کرده بودم که به ایران بیایم تا در بازی با سوریه در زمین باشم اما مصدومیت کار دستم داد.

بعضی‌ها می‌گفتند شاید کریمی هم از حضور در میدان مسابقه با سوریه پشیمان شده است!

چنین چیزی صحت ندارد. اگر قرار بود تمارض کنم، حداقل در بازی بایرن‌مونیخ مقابل دورتموند روی نیمکت می‌نشستم. درضمن مدارک پزشکی گویای تمام واقعیات است.

به بازی با کره جنوبی که می‌رسی؟

به احتمال فراوان بله. البته پزشک تیم گفته نباید بعد از پایان دوران نقاهت، زیاد به پایم فشار بیاورم اما خیلی دوست دارم در بازی دوم سپتامبر مقابل کره‌جنوبی باشم و مثل بازی‌های جام‌ملت‌های ۲۰۰۴ آسیا، زهرم را به آنها بریزم.