شریک سفره سرخابی‌ها
آنها ترجیح می‌دهند تبلیغات محیطی همچنان در اختیار سازمان لیگ باشد و درآمد ناشی از آن با فرمولی مجهول و غیرقابل هضم بین همه تیم‌ها تقسیم شود. در این میان نشستی هم بین مدیران باشگاه‌ها و رئیس فدراسیون فوتبال انجام شده که در آن عمده باشگاه‌ها مخالفت‌شان را ابراز کرده‌اند. جالب است که حتی محمدرضا ساکت، مدیرعامل باشگاه سپاهان هم سمت سازمان لیگ ایستاده و حاضر به حمایت از موضع سرخابی‌ها و تراکتور نیست.
ریشه‌های یک مخالفت
تیم‌های کم‌هوادارتر می‌دانند که اگر قرار باشد هر باشگاهی خودش تبلیغات محیطی را در اختیار بگیرد، ضرر خواهند کرد. پر واضح است که عمده باشگاه‌های آگهی‌دهنده به پشتوانه تیم‌های پرهوادار حاضر به عقد قرارداد می‌شوند. اغلب اوقات فقط مسابقات پرسپولیس و استقلال از شبکه‌های سراسری به طور زنده پخش می‌شود و صاحبان آگهی امکان خودنمایی دارند. در غیر این صورت اگر قرار باشد یک تیم کم‌طرفدار آگهی بگیرد و مسابقاتش هم پخش نشود، چه کسی برای تبلیغات پا پیش خواهد گذاشت؟ شما فرض کنید که فلان تیم کم‌هوادار برای ورزشگاه خودش تبلیغات محیطی بگیرد؛ چه کسی حاضر است پولش را خرج درج برندش در ورزشگاهی کند که نه تماشاگر دارد، نه برای کسی مهم است و نه حتی مسابقه آن پخش تلویزیونی می‌شود؟ با این تفاسیر بقیه باشگاه‌ها با خودشان فکر می‌کنند چه بهتر که همچنان سازمان لیگ به نیابت از همه قرارداد ببندد و آنها هم در حقیقت شریک سفره تیم‌های پرهوادارتر مثل پرسپولیس و استقلال باشند. این رویه اما درست نیست. در فوتبال حرفه‌ای هر باشگاهی به اندازه ظرفیت و پتانسیل خود کسب درآمد می‌کند. این مسیری است که بالاخره باید پیموده شود. تا ابد نمی‌توان همه را زیر یک چتر گنجاند. عدالت با مساوات فرق دارد. در اسپانیا هم بارسا و رئال با کادیز فرق دارند، همان‌طور که در ایتالیا یوونتوس و میلان قابل مقایسه با هلاس ورونا نیستند. آیا فقط یک لحظه می‌توانید تصور کنید که در این کشورها، سازمان لیگ برای همه آگهی بگیرد و بعد هم درآمد حاصله را تقریبا به‌طور مساوی بین همه تقسیم کند؟
اختلاف بین پرسپولیس و استقلال
غائله اخیر اما به همین جا ختم نشده و به تازگی شاهد بروز اختلاف بین خود پرسپولیس و استقلال هم بوده‌ایم. در حالی که استقلال مدعی توافق با یک اسپانسر برای دریافت مبلغی چشمگیر در ازای تبلیغات محیطی است، پرسپولیس این توافق را فاقد ضمانت می‌خواند. در بیانیه‌ای که باشگاه پرسپولیس در این مورد صادر کرده، تلویحا به سوابق مصطفی آجورلو در باشگاه‌هایی مثل پاس، استیل‌آذین و تراکتور طعنه زده شده است. این بیانیه با چنین جملات تندی به پایان می‌رسد: «سوابق این بلندپروازی‌ها در فوتبال ایران کاملا مشخص است. اگر قرار است حرکتی در جهت افزایش درآمدها صورت بگیرد، باید بر اساس واقعیت در بازار باشد، نه خیالات و واقعیت‌هایی که هرگز جامه عمل نپوشیده‌اند.» در هر صورت به نظر می‌رسد خود پرسپولیس و استقلال هم برای دریافت حق‌شان اختلافات فاحش دارند و در این شرایط نمی‌توان کاری از پیش برد. تا «اتحاد» و رویه همسو و هماهنگ نباشد، نه در بخش تبلیغات محیطی می‌توان کار مهمی کرد و نه در بحث حق پخش تلویزیونی و سایر مسائل!
