لژیونر پخش زنده میخواهیم!
طلسم پنج لیگ برتر
مهدی طارمی اما در پورتو ماندنی به نظر میرسد. داستان سردار آزمون هم مثل همیشه است؛ انبوهی از اخبار و شایعات در مورد جدایی او از زنیت و حضورش در باشگاههای معتبر و مختلف اروپایی به گوش میرسد، اما تا سردار واقعا قراردادی امضا نکرده نمیتوان آنها را باور کرد. این اواخر سرمربی زنیت به صراحت گفته است سردار پیشنهاد جدی ندارد و به ماندن فکر میکند.
خوب هستیم، اما این کافی نیست
به طور کلی در این سالها تعداد بازیکنان ایرانی شاغل در لیگهای اروپایی افزایش چشمگیری پیدا کرده، اما نکته اینجاست که بیشتر این بازیکنان در لیگهای متوسط توپ میزنند. حتی مهدی طارمی هم که فصل بسیار موفقی را پشتسر گذاشت، عضو پورتو است و البته که پرتغال جزو لیگهای برتر فوتبال اروپا به شمار نمیآید. فوتبال ایران تشنه حضور ستارگانش در پنج لیگ برتر قاره سبز، یعنی آلمان، اسپانیا، انگلستان، فرانسه و ایتالیا است. فوتبالیستهای ما این استحقاق را دارند و البته در گذشته هم بازیکنان موثری در این لیگها داشتهایم. پنج لیگ معتبر اروپا در ایران به لیگهای «پخش زنده» مشهور هستند؛ یعنی مسابقاتی که در سراسر جهان پخش میشود. زمانی بوندسلیگای آلمان پاتوق بازیکنان ایرانی بود و تنها در تیم بسیار بزرگ بایرنمونیخ، سه ایرانی سابقه بازی دارند. در اسپانیا هم برای سالها جواد نکونام و مسعود شجاعی را داشتیم. در ایتالیا رحمان رضایی برای چند تیم توپ زد و حتی در انگلیس هم نفراتی داشتیم که کموبیش بازی میکردند؛ از کریم باقری و حسین کعبی تا آندرانیک تیموریان.
سامان به جای علیرضا
الان هم البته در لیگ برتر جهانبخش را داریم که شاید نبودنش بهتر بود! علیرضا در آستانه جدایی از برایتون است و به جای او سامان قدوس با برنتفورد به مسابقات فصل آتی لیگ برتر راه یافته، اما حق فوتبال ما خیلی بیش از اینهاست. امیدواریم امثال طارمی و آزمون این طلسم را بشکنند و لیگهای بزرگتری به تسخیر بازیکنان ایرانی در بیاید.