اسطوره‌کشی در مادرید
قرارداد او در پایان فصل خاتمه می‌یافت و از ماه‌ها پیش هر روز یک خبر متناقض در مورد ماندن یا رفتن این بازیکن به انتشار می‌رسید. با این حال نهایتا قرعه کار به «جدایی» افتاد و کاپیتان کهکشانی‌ها عصر پنج‌شنبه در یک نشست خبری با چشمانی اشکبار به دوران حضورش در این تیم خاتمه داد. هنوز مشخص نیست مقصد بعدی راموس کجا خواهد بود، اما از منچسترسیتی یا پاری‌سن‌ژرمن به‌عنوان تیم بعدی این بازیکن نام برده می‌شود. آخرین لطف راموس به هواداران مادرید این بود که گفت: «هرگز، هرگز، هرگز به بارسلونا نمی‌روم.» راموس طی دوران حضورش در رئال‌مادرید ۶۷۲ بازی برای این تیم انجام داد و ۱۰۱ گل هم به‌ثمر رساند. برخی از گل‌های او مثل همان که در فینال لیگ قهرمانان اروپا برابر اتلتیکو‌مادرید به‌ثمر رساند دقیقه نودی و نجات‌بخش بودند؛ به همین دلیل هم دقایق تلف‌شده در بازی‌های رئال‌مادرید به «راموس تایم» شهرت یافت. دلیل اصلی جدایی راموس ۳۵ ساله، عدم‌تفاهم او با باشگاه در مورد چگونگی تمدید قرارداد بود. باشگاه پیشنهاد تمدید یک‌ساله با کسر ۱۰ درصد از دستمزد فعلی ارائه داده بود، اما راموس خواهان تمدید دوساله بود. جالب اینجاست که نهایتا سرخیو پیشنهاد باشگاه را قبول کرد، اما مدیران رئال مدعی شدند آن پیشنهاد تاریخ انقضا داشته و زمان تصمیم‌گیری راموس در مورد آن به پایان رسیده است!
به‌خاطر عقبه درخشان راموس در رئال، بسیاری انتظار داشتند با او مهربانانه‌تر برخورد شود، اما داستان رئال‌مادرید همین است. اسطوره‌های این باشگاه به ندرت با پیراهن این تیم از دنیای فوتبال خداحافظی کرده و نسبت به شکل و شرایط جدایی خود رضایت داشته‌اند.
پیش از راموس، کریس رونالدو هم با همین شرایط از رئال رفت. جالب اینجاست که این اواخر وقتی شایعه بازگشت ستاره پرتغالی به رئال سر زبان‌ها افتاد، فلورنتینو پرز گفت: «صحت ندارد. این اخبار را اطرافیان رونالدو می‌سازند!» گوتی، رائول گونزالس، فرناندو هیه‌رو، روبرتو کارلوس و بقیه هم سرنوشت نسبتا مشابهی داشتند؛ کمی بهتر یا کمی بدتر. آخرین اسطوره‌ای که در رئال‌مادرید به فوتبالش پایان داد و مراسم خداحافظی درون زمین برایش برگزار شد، زین‌الدین زیدان بوده است که در مورد او هم با نامهربانی در دوران مربیگری، همه‌چیز را جبران کردند!
برخی عقیده دارند رئال می‌تواند با عطوفت بیشتری در قبال بزرگانش رفتار کند، اما عده‌ای هم با پس‌زدن این نگاه احساسی، اخذ تصمیمات قطعی و بی‌رحمانه در مورد ستاره‌های کهنه‌کار را به حساب حرفه‌ای‌گری مادرید می‌گذارند و می‌گویند اگر پرز این اندازه قاطع نبود، باشگاهش بر قله اروپا نمی‌ایستاد. شاید لیونل مسی باید خدا را شکر کند که بارسا شبیه مادرید نیست؛ وگرنه حالا به جای تلاش همه‌جانبه برای تمدید قرارداد این بازیکن، باید شاهد جدایی بی‌قید و شرط او می‌بودیم!
