بازگشت یک ژنرال
وقتی خبر همراهی او با تیمملی در مسابقات انتخابی جامجهانی منتشر شد، پرسپولیسیها خوشحال شدند و بقیه هم «احترام» گذاشتند. باقری این حرمت را به بهایی گزاف برای خودش خریده است؛ به قیمت سالها خویشتنداری و بزرگی کردن از ابتدای جوانی. او هرگز کری نخواند، بیادبی نکرد و به تحقیر و تخریب رقبا نپرداخت. کریم احترام گذاشت و احترام دید. گاهی حتی او در این مشی دچار زیادهروی میشد؛ از جمله زمانی که بهمن ۸۸ در واپسین دقایق دربی تهران گل برتری پرسپولیس را زد و بعد خیلی صمیمی و عجیب در میکسزون ورزشگاه آزادی گفت: «هواداران استقلال مرا ببخشند. به هر حال امروز قسمت ما بود ببریم و امیدوارم دفعات بعدی آنها هم برنده باشند.» کدام رقیبی را دیدهاید که برای حریف سنتیاش آرزوی موفقیت کند؟ خب اما جنس کریم فرق داشت و همین تفاوت هم او را به چنین جایگاهی در فوتبال ایران رساند. به هر جهت باقری حالا به مدت ۲۰ روز میهمان تیمملی ایران شده و با این کاروان به منامه بحرین سفر خواهد کرد. همه امیدواریم حضور او کنار ملیپوشان باعث استیلای نظم در اردوگاه تیمملی شود و روحیه و نشاط بازیکنان را هم در این میدان حیاتی افزایش بدهد. اگر یک نفر میتوانست در این شرایط با حضور گرمش به شوق و نشاط کاروان تیمملی اضافه کند، او همین کریم باقری بود و چه خوب که فدراسیون فوتبال در بین دهها تصمیم اشتباهش در این مدت، حداقل در این یک مورد کار درست را انجام داد!