یک یادآوری ساده به جناب غلامپور
شما ۵۴ سالهای بهزاد خان!
صحنههایی که میدیدیم قابل باور نبود. بلوایی به پا شد و نهایتا کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال حکم به محرومیت دو جلسهای غلامپور داد. اگر هر کدام از اجزای حکم فدراسیون قابل نقد باشد، در مورد جریمه مربی گلرهای استقلال ایراد چندانی وارد نیست. در حقیقت او سزاوار چنین مجازاتی بود و حالا عجیب است که چنین پیگیر و مصمم، به محرومیتش اعتراض میکند. بحث ما با بهزادخان غلامپور اما فراتر از این حرفهاست. حتی یکی، دو مورد عصبانیت هم ممکن است برای هر کسی پیش بیاید و نباید خیلی مته به خشخاش گذاشت، اما به طور کلی کاش غلامپور طوری رفتار میکرد که با سن و سال او و سبقه مفصل باشگاهی و ملیاش همخوانی داشته باشد. او آدم مهمی در فوتبال ایران است. بد است که مهمترین نشانه رفتاری غلامپور در حرفهاش، جستوخیزهای او روی سر و کول مربیان تیم بعد از گلزنی بازیکنان باشد. این امضای یک مربی نیست؛ امضای مربی دروازهبانها، شاگردان خوب و کماشتباهی است که تربیت میکند. آقا بهزاد در این زمینه چه نمرهای میگیرد؟ پارسال حسین حسینی زیر دست او پیشرفت کرد یا پسرفت؟ امسال تاثیر غلامپور روی کیفیت رشید مظاهری چه بوده؟ قصد مداخله در یک امر تخصصی را نداریم و راجعبه غلامپور هم سرمربی تیم باید قضاوت کند، اما کاش آقا بهزاد، این عزیز ۵۴ ساله با خونسردی بیشتر تنها روی کارش متمرکز باشد. شاید اینطوری گلرهای استقلال کمتر اشتباه کنند و او هر بار مجبور به مصاحبه برای لاپوشانی خطای آنها نباشد.