وداع باصاحب سوت ایران- استرالیا

 همین که ربع قرن بعد از آن مسابقه هنوز بابتش مراسم سالگرد می‌گیریم و خاطراتش را یادآوری می‌کنیم، نشان می‌دهد که صعود حماسی ایران به جام‌جهانی ۹۸ فرانسه در خاک استرالیا، در تاریخ هشتم آذر ۷۶ تا چه اندازه برای‌مان دلچسب و استثنایی بوده است. گفتیم که سنت یادآوری آن بازی در آذرماه هر سال فراموش نمی‌شود، اما این بار در روزهای پایانی اردیبهشت ۱۴۰۰ خاطره آن مسابقه به شکلی غیرمنتظره برای ایرانیان زنده شد. دلیلش چیست؟ درگذشت داور بازی. ساندرو پل، یکی از سرشناس‌ترین داوران آن روزهای فوتبال جهان که در کارنامه‌اش سابقه قضاوت در فینال جام‌جهانی را هم دارد، داوری بازی برگشت ایران و استرالیا را در ملبورن بر عهده داشت و الحق که نفس‌مان بند آمد تا سوت پایان بازی را بزند. او عصر پنج‌شنبه گذشته درحالی‌که ۶۵ سال داشت درگذشت. به این ترتیب خیلی‌ها یاد بوسه علی دایی بر پیشانی این داور افتادند یا آن جمله معروف جواد خیابانی که استرس در کلمه به کلمه‌اش موج می‌زد: «آیا واقعا این بازی بیشتر از هشت دقیقه وقت تلف‌شده داشت؟» داستان مال روزهایی است که هنوز بلند کردن تابلو برای نشان دادن اوقات تلف‌شده به صورت قانون در نیامده بود و هیچ‌کدام از ما در ایران نمی‌دانستیم که لحظات نفسگیر آخر بازی کی به پایان می‌رسد. ساندرو پل فقید البته دو پیوند دیگر هم با فوتبال ایران داشت؛ یکی اینکه هنگام قضاوت او در بازی فینال جام‌جهانی ۹۴ آمریکا بین برزیل و ایتالیا محمد فنایی کمک‌داور مسابقه بود و دیگری آنکه او روز ششم مرداد ۷۴ قضاوت بازی پرسپولیس و استقلال را بر عهده داشت. آن دیدار را استقلال سه بر یک برد و البته قضاوت پل بسیار پرحرف و حدیث بود. در مورد آن مسابقه شایعات زیادی وجود دارد و حتی نقل‌قول‌هایی از داریوش مصطفوی، رئیس وقت فدراسیون فوتبال انجام شده که سربسته باید از آنها بگذریم. حالا دست داور مجار از دنیا کوتاه است.