چشم بسته گل می‌زدیم

به‌عنوان مثال کافی است به اظهارات اخیر سینیشا میهایلوویچ، ستاره سابق سریA ایتالیا و نیز تیم‌ملی یوگوسلاوی توجه کنید. او درحال‌حاضر سرمربی بولونیا است، اما در دوران بازی به نواختن ضربات ایستگاهی خطرناک شهرت داشت. میهایلوویچ در یک برنامه تلویزیونی با حضور الکس دل‌پیرو شرکت کرده است. دل‌پیرو که خودش جزو بهترین ایستگاهی‌زن‌های دنیا بوده، از میهایلوویچ پرسیده چرا آمار گلزنی از روی ضربه ایستگاهی در لیگ ایتالیا پایین آمده؛ مخصوصا که امروزه محل استقرار دیوار دفاعی با اسپری مشخص می‌شود و مدافعان نمی‌توانند تقلب کنند. میهایلوویچ هم حرف‌هایی زده که اگر اسم گوینده را ندانید، فکر می‌کنید بر زبان یکی از پیشکسوتان عزیز فوتبال ایران جاری شده است: «زمان ما اگر دیوارهای دفاعی این‌طوری سر جای خودشان می‌ماندند ما با چشم‌های بسته هم کاشته‌ها را گل می‌کردیم. حتی همین الان که ۱۵ سال از بازنشستگی‌‌ام می‌گذرد من هنوز هم می‌توانم در تمرینات بیشتر از تمام بازیکنانم ضربات کاشته را گل کنم. مهارت پیدا کردن در کاشته زدن اشتیاق می‌خواهد که بعد از تمرینات بمانی و ضربات ایستگاهی را تمرین کنی. ما این کار را می‌کردیم، اما امروزی‌ها این‌طور نیستند.» خب استاد کمی هم حق دارد. به هر حال میهایلوویچ سابقه به ثمر نشاندن ۵۰ ضربه ایستگاهی را دارد؛ از جمله یکی از آنها را در بازی با ایران در جام‌جهانی ۹۸ وارد دروازه نیما نکیسا کرد. او سال ۱۹۹۹ برای لاتزیو در دیدار با سمپدوریا از روی ضربات ایستگاهی هت‌تریک هم کرده است!