آقای شماره دو، مرد دوم بود
چقدر حیف است...
کیا مختصر همکاریهایی با باشگاه هامبورگ دارد و در ایران هم آکادمی خودش را برای تربیت نونهالان و نوجوانان مستعد راهاندازی کرده است. در چنین شرایطی علی کریمی، رفیق بیست سالهاش توانست او را برای ورود به حوزه اجرایی متقاعد کند و به انتخابات فدراسیون بکشاند، اما همه سهم این دو اسطوره فوتبال ایران از مجمع، فقط ۹ رای بود. مهدویکیا بعد از پایان انتخابات مطلبی منتشر کرد و در بخشی از آن نوشت: «قصد ما فقط خدمت بود؛ مخصوصا وقتی بچههای مستعدی را میدیدیم که قربانی فضای ناسالم میشدند و بهجایی نمیرسیدند. دوست داشتیم برای اینها کاری کنیم، اما نشد.» مجمع که گذشت، اصلا انتخاب اعضا هم محترم؛ اما چقدر حیف است اگر نتوانیم از تجربه و نیت پاک امثال مهدی مهدویکیا استفاده کنیم. اینها گنجینههای فوتبال ایران هستند. کاری که مهدی الان خودجوش در آکادمی کیا انجام میدهد، میتواند با حمایت لازم از طرف فدراسیون و وزارت ورزش به یک پروژه ملی تبدیل شود و ۱۰برابر بیشتر ثمر بدهد، اما افسوس که اراده جدی در کار نیست.