اولویت همچنان با دلار و یورو است
پورعلی گنجی، شاید وقتی دیگر!
به این ترتیب آب پاکی روی دست هواداران تراکتور و سایر تیم‌ها ریخته شد. پورعلی‌گنجی پدیده تیم ملی ایران در جام ملت‌های آسیا در سال ۲۰۱۵ بود. او از همان زمان راه بازی در خارج از کشور را برگزید و با سبدی از انتخاب‌ها که نشان می‌دهد انگیزه‌های مالی برایش در اولویت است به حضور در لیگ ستارگان قطر، بلژیک و حالا چین پرداخته است. فعلا هم بعید به نظر می‌رسد مرتضی تصمیمی برای بازگشت به فوتبال ایران داشته باشد. او فعلا ۲۸ ساله است و اگرچه بارها در جمع نزدیکانش اعلام کرده در سال‌های پایانی فوتبالش به یک تیم پرهوادار ایرانی خواهد پیوست، اما به‌نظر می‌رسد تا جایی که بتواند دوران لژیونر بودنش را طولانی‌تر خواهد کرد. قیمت بسیار بالای ارز در ایران، تقریبا در صددرصد موارد حضور در هر تیم خارجی را از نظر مالی برای بازیکنان مقرون به صرفه می‌کند. حتی دریافتی ۳۰۰ هزار دلاری یک بازیکن در هر تیمی هم نزدیک به هشت میلیارد تومان خواهد شد که پرداختش به راحتی از عهده تیم‌های ایرانی ساخته نیست. یکی مثل شهریار مغانلو هم که در آستانه بازگشت قرار گرفته، اولا جایگاه فنی لازم را در تیمش پیدا نکرد و ثانیا کل قراردادش با باشگاه سانتاکلارا پرتغال فقط ۱۷۰ هزار یورو بود.
