دوئل برادرانه در خاک پرتغال
۲۰۰ دقیقه؛ سهم سه ایرانی
روند گلزنی‌های طارمی در این بازی پاره شد و او نتوانست مثل چهار دیدار قبلی دروازه حریف را باز کند، اما این به معنای بی‌اثری مهاجم بوشهری نبود، چرا که مهدی پاس گل اول تیمش را داد. طارمی همچنین چند خطای خوب پشت محوطه جریمه گرفت و یک بار هم شانس گشودن دروازه عابدزاده را داشت که امیر با هنرنمایی‌اش او را ناکام گذاشت. نکته جالب در مورد طارمی این است که سرجیو کونسیسائو بعد از بی‌اعتمادی ابتدای فصل، حالا بیشترین اعتقاد را به بازی مهدی دارد و تا پایان هر مسابقه او را در زمین نگه می‌دارد. عابدزاده هم شب بدی نداشت. او گل اول را روی هرج و مرج کامل در محوطه جریمه و رفت و برگشت چند باره توپ دریافت کرد و گل دوم هم از روی نقطه پنالتی بود. فرزند احمدرضای اسطوره‌ای، چند واکنش خوب هم در طول این مسابقه داشت که شاید برای بازی‌های بعدی او را در ترکیب اصلی نگه دارد. عابدزاده امسال به تناوب فیکس بوده و گاهی روی نیمکت نشسته است.
تراژدی واقعی این بازی اما برای علی علیپور رقم خورد. مهاجم ایرانی ماریتیمو که اصلا وضعیت خوبی ندارد، در این مسابقه در ۲۰ دقیقه پایانی به میدان رفت تا در شرایطی که پورتو فشار سنگین روی دروازه ماریتیمو ایجاد کرده بود، از سرعتش روی ضد حمله‌ها سود ببرد. همین اتفاق هم رخ داد و او با دریافت یک پاس خوب و جا گذاشتن په‌په، مدافع نامدار پورتو با دروازه‌بان این تیم تک به تک شد، اما ضربه‌اش را کم دقت و شاید از سر اعتماد به نفس پایین زد و بهترین موقعیت بازی را خراب کرد. اگر علیپور این توپ را گل می‌کرد، می‌توانست شانس بیشتری برای حضور در ادامه مسابقات داشته باشد. او اما بدجوری، بدجایی فرصت‌سوزی کرد و شاید با این شرایط همچنان باید روی نیمکت باقی بماند.
۲۰ هفته از لیگ پرتغال گذشته و ماریتیمو با کسب ۱۷ امتیاز در قعر جدول ۱۸ تیمی این کشور قرار دارد. البته فاصله امتیازات در پایین جدول خیلی کم است و از تیم سیزدهم تا هجدهم همه بین ۱۷ تا ۱۹ امتیاز دارند. این یعنی اگر علیپور توپش را گل می‌کرد، ماریتیمو با پیروزی در این مسابقه ۲۰ امتیازی می‌شد و تا رده سیزدهم بالا می‌رفت، اما نشد. پورتو هم با این سه امتیاز با ۴۴ امتیاز به رده دوم جدول برگشت، هرچند هنوز با اسپورتینگ لیسبون ۵۴ امتیازی فاصله زیادی دارد و باید ببینیم در ۱۴ هفته باقی‌مانده می‌تواند قهرمانی فصل گذشته‌اش را تکرار کند یا نه.
