پژمان جمشیدی و دیالوگی که به واقعیت تبدیل شد

سیمرغ مردم یعنی همین!

دنیای‌اقتصاد : پژمان جمشیدی در فیلم سینمایی «خوب، بد، جلف» دیالوگی هجوآمیز داشت که جالب بود. او در نقش یک بازیگر ضعیف و سفارشی می‌گفت: «من از جشنواره سیمرغ نمی‌خواهم. ما سیمرغ‌مان را از مردم می‌گیریم.» حالا اما همان دیالوگ طنز، نمود‌ عینی یافته است. جمشیدی در جشنواره فیلم فجر امسال برای دومین‌بار نامزد دریافت سیمرغ بلورین برای نقش مکمل مرد شد و باز هم مثل نوبت قبلی دستش از رسیدن به این جایزه کوتاه ماند، اما اتفاقاتی که در چند روز گذشته رقم خورد، باعث شد او واقعا سیمرغش را از دست مردم بگیرد. حتما در جریان هستید که در نشست خبری فیلم «خط‌فرضی» سوالی از جمشیدی پرسیده شد که نه‌تنها محتوای آن تناسبی با واقعیت نداشت، بلکه لحن و فرم سوال هم گزنده و زننده بود. از پژمان پرسیده بودند: «در فوتبال چیزی نشدی و سراغ سینما آمدی، چرا دنبال راه‌های دیگر برای دیده شدن نمی‌روی؟»

این سوال آنقدر غیرمنصفانه بود که درجا با واکنش منفی آزیتا حاجیان دیگر بازیگر فیلم مواجه شد. خود پژمان پاسخ مودبانه و حکیمانه‌ای داد و گفت بعد از اتفاق رخ داده برای مهرداد میناوند و علی انصاریان زندگی برایش از قبل هم بی‌معناتر شده است. حضار کف زدند، سینمایی‌ها به دفاع از کیفیت هنر و بازی‌های جمشیدی پرداختند و این طرف هم فوتبالی‌ها در حمایت از او قیامت کردند. شاید برای برخی که با فوتبال ناآشناتر هستند نیاز به یادآوری بود که پژمان جمشیدی پنج سال برای پرسپولیس و مجموعا پنج سال برای سایپا و پاس بازی کرده و ۱۴‌بار هم پیراهن تیم ملی را پوشیده است. شاید اگر نبود تقارن تاریخی با عصر مهدی مهدوی‌کیا، یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران، تعداد مسابقات ملی جمشیدی بیشتر هم می‌شد. با این همه، تلاش و شایستگی‌های این پسر در کنار ادب و معرفتش باعث شد در این ماجرا مورد حمایت یکپارچه افکار عمومی قرار بگیرد و این ماجرای همان سیمرغ گرفتن از دست مردم است. هیچ‌چیز لذت‌بخش‌تر از آن نیست که خودت ساکت باشی و مردم جواب حملات مغرضانه را بدهند.