چه زجری کشیدی پسر... !

 ناظران می‌دیدند که تیم او خوب بازی می‌کند، اما هم در بحث اشتباهات داوری بخت یار رحمان نبود و فشار مدیران در داخل باشگاه هم عرصه را بر او تنگ می‌کرد. رضایی حتی یکی از عجیب‌ترین اولتیماتوم‌های تاریخ فوتبال ایران را دریافت کرد و به او هشدار دادند اگر تا آخر نیم‌فصل به فلان حد نصاب نرسد عذرش را خواهند خواست. اینها در فوتبال امروز جهان محلی از اعراب ندارد، اما رحمان با چنین شرایطی دست به گریبان بود و کار برایش سخت و سخت‌تر می‌شد. عاقبت اما او در یک بازی پرماجرا، به‌عنوان سرمربی اولین پیروزی را کسب کرد. در ثانیه ۱۵ بازی با نساجی، دارکو بیدوف سریع‌ترین گل لیگ بیستم را برای ذوب‌آهن زد، اما چهار دقیقه بعد نساجی میزبان گل مساوی را به‌ثمر رساند. در ادامه ذوب‌آهن به دومین گل رسید، اما در دقایق پایانی نیمه نخست مجتبی حق‌دوست از این تیم اخراج شد. رحمان رضایی که به مرز جنون رسیده بود، به این تصمیم اعتراض کرد و خودش هم کارت قرمز گرفت. ذوب‌آهن ۱۰ نفره و بدون مربی در نیمه دوم گل مساوی را خورد، اما در ادامه برای سومین بار از حریف پیش افتاد و این مرتبه با چنگ و دندان سه امتیاز را نگه داشت. سجده شکر ذوبی‌ها بعد از بازی، از لحظات قشنگ این فصل بود. حالا باید دید ذوب‌آهن در ادامه مسیر چه می‌کند.