در مورد وحید امیری؛ معتمد همه مربیان
ستاره کارگر، ستاره حلال‌خور
امیری هیچ‌وقت کاری به حاشیه‌ها نداشته؛ سر پایین و موثر فقط در خدمت تیم بوده است. حالا مرور دو بازی اول تیم‌ملی زیر نظر دراگان اسکوچیچ نشان می‌دهد امیری در برنامه‌های این مربی کروات هم جا دارد. اگرچه وحید ۳۲ ساله است و کادرفنی تیم‌ملی روی نام خیلی از بازیکنان بالای ۳۰ سال مثل اشکان دژاگه، شجاعی، امید ابراهیمی و وریا غفوری خط قرمز کشید، اما امیری بازیکنی نیست که بتوان چشم از او پوشید. توانی که وحید درون زمین می‌گذارد تناسبی با سن شناسنامه‌ای او ندارد. اصلا انگار با یک جوان بیست ساله طرفیم. صد البته فوتبال امیری فقط هم همین دویدن‌ها و جنگیدن‌ها نیست. او بسیار زیرک است و نمونه این هوش بالا را در گل اول تیم‌ملی برابر بوسنی دیدیم؛ جایی که امیری توپ را از مدافع حریف گرفت، برای کاوه انداخت و ما پیش افتادیم. این دقیقا شبیه کاری بود که وحید در بازی نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان برابر النصر عربستان انجام داد و آنجا گل صعود به فینال را برای مهدی عبدی ساخت. در یک نمونه کلاسیک دیگر، وحید سه سال پیش هم در دقیقه نود بازی با سیاه‌جامگان تا آخرین ثانیه توپ را تعقیب کرد و پاس گل سه امتیازی را به علی علیپور داد. این شمایلی از یک ستاره ستودنی است؛ پسر مثبت فوتبال ایران که حیف است فقط با لایی زدنش به جرارد پیکه به یاد آورده شود.
