فرهاد مجیدی در موقعیت علی دایی

 گفته می‌شود این گزینه لزوما حتی آندرا استراماچونی هم نیست؛ چه اینکه رسانه‌های ایتالیایی از مذاکرات همزمان باشگاه با روبرتو دونادونی، دیگر مربی اهل این کشور خبر داده‌اند. مجموعه این تحرکات در شرایطی رخ می‌دهد که وزارت ورزش و سازمان لیگ حضور بازیکنان و مربیان خارجی را در فوتبال ایران ممنوع کرده‌اند؛ بنابراین روشن نیست مدیران استقلال با چه محاسبه‌ای، درست یک روز قبل از فینال کادرفنی تیم‌شان را دلسرد می‌کنند. در هر صورت آنچه مسلم به نظر می‌رسد این است که مجیدی برای بعد از بازی با تراکتور دیگر برنامه همکاری با استقلال را ندارد؛ چه استراماچونی بیاید و چه نیاید. دیروز مطبوعات ورزشی از عزم جزم فرهاد برای خداحافظی در پایان بازی پنج‌شنبه، با هر نتیجه‌ای خبر دادند؛ آنچه با توجه به فضای موجود، چندان هم دور از ذهن به نظر نمی‌رسد.

و اما یک نکته جالب؛ درحال‌حاضر فرهاد مجیدی دقیقا در شرایطی قرار گرفته است که علی دایی 9 سال پیش آن را تجربه کرد. تابستان 90 پرسپولیس با هدایت دایی به فینال جام‌حذفی باشگاه‌های کشور رسید. آن زمان اختلافات بین دایی و حبیب کاشانی، سرپرست باشگاه به بالاترین سطح ممکن رسیده بود. دایی فصل موفقی را در لیگ پشت سر نگذاشت و رکورد بی‌سابقه پنج شکست پیاپی را به نام پرسپولیس به ثبت رساند. اختلافات از اینجا شروع شد و پیشروی تیم در جام‌حذفی هم شرایط را بهتر نکرد. کار به جایی رسید که علی دایی بعد از پیروزی بر ملوان و قهرمان کردن پرسپولیس، از دریافت مدال قهرمانی خودداری کرد. بعد هم آن مناظره تاریخی بین او و کاشانی در برنامه نود پیش آمد. دایی به‌رغم قهرمان کردن پرسپولیس از نیمکت سرخپوشان کنار گذاشته شد، جای او را حمید استیلی گرفت و این مساله چنان بر هواداران پرسپولیس گران آمد که از دقیقه چهل بازی هفته اول برابر ملوان، علیه استیلی شعار سر داده شد. لیگ یازدهم با همین اشتباهات تبدیل به بدترین فصل پرسپولیس شد و حالا همان روند در استقلال درحال طی شدن است. پرسش این است؛ اگر سعادتمند، فرهاد مجیدی را کنار زد و به هر دلیلی نتوانست استراماچونی را برگرداند، آیا هواداران با مربی بعدی کنار خواهند آمد یا قرار است جانشین فرهاد هم به سرنوشت حمید استیلی دچار شود؟