عوارض اجتناب‌ناپذیر کرونا و جهش قیمت ارز
فوتبال ایران فقیرتر می‌شود
یکی از اتفاقات مهم این روزها، افزایش شگفت‌آور قیمت ارز بوده است؛ اتفاقی که برخی تحلیلگران عقیده دارند نمی‌تواند بی‌ارتباط با شیوع کرونا باشد. هر چه هست این مساله اقتصاد فوتبال ایران را به شدت تحت‌تاثیر قرار خواهد داد. فوتبالی که عنوان «حرفه‌ای» را یدک می‌کشد، نمی‌تواند مراوداتش را با خارج از مرزها کاملا قطع کند. به هر حال بازیکنان و مربیان خارجی به فوتبال ایران می‌آیند و تیم‌های باشگاهی و ملی ما هم ناگزیر از حضور در مسابقات بین‌المللی هستند. همه اینها مخارج ارزی دارد که لحظه به لحظه درحال افزایش است. در شرایطی که درآمدهای کوچک باشگاه‌ها در ایران عمدتا شکل ریالی دارد، این مخارج دلاری به معنی واقعی کلمه کمرشکن خواهد بود.
به‌عنوان نمونه کافی است به پرسپولیس نگاه کنید. قهرمان سه دوره اخیر فوتبال ایران درآمدهای ثابت ریالی با شیب ملایم صعودی دارد، اما در عین حال حداقل کاری که باید انجام بدهد پرداخت بدهی طلبکاران خارجی و حفظ یکی، دو مهره موثر غیرایرانی است. درحال‌حاضر تنها طلب برانکو ایوانکوویچ از این باشگاه کمی بیش از یک میلیون دلار تخمین زده می‌شود. این رقم تا همین چند روز پیش حدود ۱۵ میلیارد تومان بوده، اما حالا بیش از ۲۰ میلیارد تومان شده است. شکات دیگری همچون دستیاران برانکو و گابریل کالدرون هم همین شرایط را به باشگاه تحمیل می‌کنند. از سوی دیگر پرسپولیس باید بعد از جدایی علیرضا بیرانوند، لااقل بوژیدار رادوشوویچ را نگه دارد و اگر قرار باشد فقط ۲۰۰ هزار دلار هم به او بپردازد، این یعنی یک تعهد چهار میلیارد تومانی با احتمال افزایش لحظه‌ای! قصه بشار رسن از این هم عجیب‌تر است؛ بازیکن مهمی که می‌گویند برای تمدید قرارداد درخواست ۵۰۰ هزار دلاری داشته است. خودتان حساب کنید پرسپولیس بدون بازی‌ساز ذخیره، چه بودجه‌ای باید برای رسن کنار بگذارد.
البته که پرسپولیس فقط یک مثال بود، وگرنه شرایط استقلال و تراکتور و حتی بقیه تیم‌ها هم همین‌طور است. افزایش سرسام‌آور مخارجی همچون سفر، رزرو هتل و برگزاری اردوهای داخلی و خارجی، تصویری ترسناک از آینده فوتبال ایران ترسیم می‌کند؛ فوتبالی که حتی پیش از کرونا و صعود وحشتناک قیمت ارز هم نمی‌توانست دخل و خرجش را تراز کند. درآمد ارزی هم تنها با شیوه‌هایی همچون عقد قراردادهای بین‌المللی یا فروش بازیکن ممکن است که اولی موانع خاص خودش را دارد و دومی هم منابعی حداکثر ۵۰۰ تا ۷۰۰ هزار دلاری برای باشگاه‌ها به همراه دارد. سوال همه ما این است؛ فردا چه خواهد شد؟
