دو نگاه به درخشش فوری پاتوسی در استقلال
عطش قضاوت و مقررات ناقص
زود قضاوت نکنیم
البته که پاتوسی برابر پارس‌جنوبی نمره قبولی گرفت، اما باید مراقب بود حجم ستایش‌ها از این بازیکن طوری نباشد که توقعات را بیهوده از او بالا ببرد و فردا با اولین بازی بد، مهاجم آفریقایی را از عرش به فرش بکوبد. از یاد نبریم پیش از این بازیکنانی مثل فرزاد حاتمی و ایمان موسوی هم در اولین بازی‌شان برای استقلال موفق به گلزنی شدند، اما هیچ‌کدام آنها خریدهای چندان موفقی از کار در نیامدند. حتی بوبکر کبه که همیشه در زمره خریدهای بد استقلال دسته‌بندی می‌شود هم زمستان ۹۲ در اولین بازی‌اش برای این تیم موفق به گلزنی برابر سایپا شد و تقریبا همین فضا پیرامون او نیز شکل گرفت، اما نهایتا کبه نشان داد استحقاق چنان تمجیدهایی را نداشته است. نه اینکه امروز به درخشش پاتوسی بی‌اعتنا باشیم، اما باید اجازه بدهیم حضور این بازیکن و سایر خریدهای خارجی فوتبال ایران در مرور زمان و به شکلی خردمندانه‌تر قضاوت شود. متاسفانه این عطش داوری کردن‌های عجولانه گریبان فوتبال ایران را گرفته است.
در این میان گاهی از این طرف بام و گاهی از آن طرف بام درحال سقوط هستیم. الان درست نقطه مقابل موضع‌گیری‌های تحسین‌آمیز در مورد پاتوسی، در باشگاه پرسپولیس راجع‌به ماریو بودیمیر اتفاق افتاده و ناکامی او در حدود ۲۰۰ دقیقه بازی‌اش برای سرخ‌ها بهانه‌ای برای زیر سوال بردن شایستگی‌های این بازیکن شده است. این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که بودیمیر کارنامه بدی ندارد و همین امسال هشت گل برای تیم مطرح دیناموزاگرب زده؛ بنابراین نمی‌توان او را با همین دو بازی، از اساس فوتبالیست بدی دانست. حتی پارسال در استقلال هم همین فضا قربانی گرفت و قضاوت‌های شتاب‌زده در مورد الحاجی گرو و نیومایر کار را به‌جایی رساند که این دو بازیکن نتوانستند توانایی‌های‌شان را نشان بدهند. شاید اگر گرو هم در یکی، دو بازی اولش برای استقلال خوش‌شانس‌تر بود و ارسال‌هایش مثل پاتوسی با اشتباهات بازیکنان حریف به گل تبدیل می‌شد، امروز خود او همچنان در خط حمله آبی‌ها توپ می‌زد. بنابراین خوب است به جای این همه شتاب، کمی با تامل و مدارای بیشتر در مورد بازیکنان جدید موضع‌گیری کنیم.
قانونی که جای بازنگری دارد
پاتوسی در حالی اولین بازی‌اش را برای استقلال انجام داد که تا همین چند روز پیش معلوم نبود جذب او با قوانین داخلی همخوانی دارد یا نه. در حقیقت با نیت جلوگیری از حضور بازیکنان ناکارآمد خارجی، مقرراتی در فوتبال ایران وضع شده که مثلا بازیکنان آفریقایی یا اهل آمریکای جنوبی را وا می‌دارد برای حضور در لیگ برتر سابقه بازی در لیگ‌های اروپایی یا حضور در مسابقات ملی کشورهای‌شان را داشته باشند. بسیاری از کارشناسان عقیده دارند این قانون حفره‌های زیادی دارد و ممکن است مانع از حضور بازیکنان شایسته شود. پارسال مطابق همین مقررات ذوب‌آهن در جذب کی‌روش استنلی به مشکل خورد، اما مرور زمان نشان داد او خرید خوبی برای باشگاه ایرانی بوده است. امسال هم پاتوسی به سختی و شاید با اغماض از این فیلتر رد شد، اما حداقل در گام اول نشان داد لیاقت این اعتماد را داشته است. حالا مقایسه کنید با کنستانت، خرید تراکتورسازی در خط میانی که سابقه بازی در میلان ایتالیا را هم داشت و به‌عنوان بمب خبری به تراکتور پیوست، اما ظاهرا به دلیل بیماری قراردادش فسخ شده است. پس روشن است که گاهی یک بازیکن از لیگ مهجور آفریقای جنوبی می‌تواند موثرتر از هافبک پیشین میلان ایتالیا باشد و این مقررات نیاز به بازنگری دارد.
ارسال نظر