از عدم پرداخت حق‌پخش ۴۰۰ میلیاردی تا برداشت ۶۰ درصدی از تبلیغات فوتبال
دنیا به کام تلویزیون
توقع ۶۵ میلیاردی از تبلیغات محیطی
بعد از کش‌وقوس‌های فراوان، قرارداد تبلیغات محیطی برای فصل جدید اجرایی شده، هرچند دو هفته ابتدایی لیگ برتر از دست رفت. الان بحث مهم بر سر ارزش این قرارداد است و صادق درودگر، مدیر بازاریابی سازمان لیگ تضمین می‌دهد امسال حداقل ۶۵ میلیارد تومان پول خالص دست باشگاه‌ها را خواهد گرفت: «قرارداد در همان ابتدای فصل و در تاریخ ۴مرداد امضا شد. سقف این قرارداد ۸۵میلیارد تومان است. اگر کمتر از ۸۵ میلیارد درآمد داشته باشیم شرکت مابقی را باید به ما پرداخت کند و این اجازه را ندارد که کمتر از ۸۵ میلیارد فعالیت کند اما می‌توانیم افزایش داشته باشیم. قراردادهایی که تا به الان به ما داده‌اند و بررسی کرده‌ایم رقمش بیش از ۹۰ میلیارد است. برخی از این قراردادها هنوز امضا نشده چراکه باید مسوول حقوقی ما امضا کند اما توافق بین این شرکت و اسپانسرها صورت گرفته در نهایت هم قراردادهایی معتبر است که ما امضا کنیم.» امیدواریم حداقل این رقم آب نرود و دست باشگاه‌ها را بگیرد؛ هرچند خودتان می‌دانید ۶۵ میلیارد برای ۱۶ باشگاه لیگ برتری یعنی چیزی حدود صفر!
نگران نباشید؛ این دفعه می‌گیریم!
اخذ تبلیغات محیطی توسط فدراسیون فوتبال طی سال‌های اخیر اغلب به یک معامله زیانبار تبدیل شده است. درحالی‌که این یکی از معدود منافذ باقی‌مانده برای درآمدزایی در فوتبال ایران است، هر بار که قراردادی در این زمینه بسته شد، فدراسیون در وصول مطالباتش به مشکل خورد و بعضا حتی نتوانست نیمی از رقم تعهد شده را دریافت کند. حالا دیگر همه به بدقولی‌های اسپانسر تبلیغات محیطی عادت کرده‌اند، هرچند صادق درودگر با اطمینان به خبرگزاری فارس می‌گوید قرارداد جدید سرنوشت دیگری خواهد داشت: «قرارداد جدیدی که برای این فصل بسته شده هیچ تخفیفی ندارد و اتفاقا ما بابت عدم رعایت مفاد آن جریمه هم می‌گیریم. در قرارداد جدید کل پول دست ما می‌آید و دیگر مشکلی نیست. از این قرارداد مبالغ سازمان لیگ و فدراسیون کسر می‌شود و مابقی در اختیار باشگاه‌ها قرار می‌گیرد. مثلا همین حالا که ۵ هفته رفته و این پول نیامده ما نامه زدیم و موضوع را به آنها ابلاغ کردیم.» خب به همین چند جمله دوباره دقت کنید؛ آقای درودگر همین الان می‌گوید طرف قرارداد در پرداخت اولین مبالغ تعهدشده در شروع لیگ هجدهم تاخیر داشته است. به این ترتیب چرا باشگاه‌ها نباید نگران باشند؟ قطعا قراردادهای قبلی هم طوری بسته می‌شده که فدراسیون برای خودش حق اعتراض و دریافت غرامت در نظر می‌گرفته، اما وقتی طرف مقابل پولی حتی برای پرداخت اصل رقم در اختیار نداشته، طبیعی است که این بندها و تبصره‌ها هم کاری از پیش نبرده باشد. امیدواریم حداقل این یک بار مثل دفعات قبلی نشود. جریمه پیشکش، لطفا اصل پول را بگیرید و تسلیم باشگاه‌های بینوا کنید!
تاخت‌وتاز صداوسیما
دیروز درودگر به مساله حق‌پخش هم اشاره کرده و گفته: «متاسفانه با وجود توافق‌نامه‌ای که در تاریخ ۲۵ تیر بین ما و صداوسیما تنظیم شد تا این لحظه هیچ اقدامی صورت نگرفته است. طبق قانون هر کسی که حق‌پخش را ندهد مجرم شناخته می‌شود. حتی آقای اینفانتینو نامه رسمی برای رئیس‌جمهور و وزیر ورزش ارسال و تاکید کرد این موضوع مهم است و گزارش حق‌پخش باید برای ما ارسال شود. رقم کارشناسی شده حق‌پخش ۴۰۰میلیارد تومان است.» همچنین در حاشیه کلاس تبلیغات محیطی به این نکته هم اشاره شده که از کل پکیج تبلیغات در فضای فوتبال ایران، سهم ۶۰ درصدی به صداوسیما می‌رسد. حتما می‌دانید که تلویزیون از سه جهت بابت پخش مسابقات فوتبال سود می‌کند؛ نخست جذب بیننده است که در عصر ارتباطات به‌خصوص با توجه به مشکلات این سازمان در جذب مخاطب اهمیت کلیدی دارد، دوم دستیابی آسان به محتوا و معافیت از پرداخت هزینه‌های تولید برنامه جایگزین و سومین جنبه سودآور هم پخش تبلیغات جانبی است که ۶۰ درصد کل تبلیغات موجود در فضای فوتبال ایران را در بر می‌گیرد و بالغ بر میلیاردها تومان ارزیابی می‌شود. بنابراین باید گفت فوتبال در ایران، ورزشی است که در آن ۲۲ بازیکن دنبال توپ می‌دوند، میلیون‌ها نفر حرص می‌خورند و آخر سر پولش را تلویزیون می‌گیرد!
ارسال نظر