مباحثه منطقی با مهم‌ترین سرمایه‌گذار خصوصی فوتبال ایران
سه چالش با آقای مالک
کی‌روش بزرگ‌تر است یا توشاک؟
زنوزی از اولین روز تصاحب سهام تراکتورسازی مانور تبلیغاتی وسیعی را روی تقویت این تیم انجام داده. او همان زمان گفته بود پای بازیکنانی را به ایران می‌کشاند که لیگ برتر در تاریخش مشابه آنها را ندیده. مالک جدید تراکتورسازی البته با استخدام جان توشاک به‌عنوان سرمربی جدید، گام اول را در این مسیر برداشت و محبوبیتش را در تبریز دوچندان کرد، اما آنچه کمی آزاردهنده به‌نظر می‌رسد اغراق‌های زنوزی است. در شرایطی که طی چند روز اخیر از احتمال منتفی شدن توافق توشاک با تراکتورسازی و پیوستن او به الاهلی مصر سخن به میان آمده بود، زنوزی به بخش‌خبری شبکه سهند گفته است: «جان توشاک مربی شناخته‌شده‌ای است که تاکنون مربی همسطح او در فوتبال ایران حضور نداشته. متاسفانه تیم‌های کشور‌های عربی تلاش می‌کنند حتی با قراردادهای چند برابری، وی را از حضور در ایران منصرف کنند.
خوشبختانه آقای توشاک هم در پاسخ به این پیشنهاد اعلام کرده با تراکتورسازی قرارداد دارد و به هیچ عنوان از قرارداد خود خارج نمی‌شود. او تا ۱۰ روز آینده نیز راهی ایران می‌شود. واقعا آقای توشاک در این رابطه از خودگذشتگی و پیشنهاد بالای الاهلی مصر را رد کرده است.» زنوزی در حالی راجع‌به از خودگذشتگی توشاک حرف می‌زند که معلوم نیست یک مربی ولزی در حوالی ۷۰سالگی چرا باید در مورد یک باشگاه ایرانی فداکاری کند؟ تعارف که نداریم؛ عرف حرفه‌ای این است که هرکس منافع خودش را در نظر بگیرد و اگر برای توشاک ممکن بود یا منفعت داشت، احتمالا مشتریان بهترش را به تراکتورسازی ترجیح می‌داد.
کاش از همین ابتدا با این قبیل تمجیدهای غلوشده، خودمان را بیهوده از نظر اخلاقی و عاطفی وامدار این مربی نکنیم. از سوی دیگر زنوزی درحالی توشاک را بزرگ‌ترین مربی تاریخ فوتبال ایران قلمداد می‌کند که همین حالا کارلوس کی‌روش با ایران در جام‌جهانی است؛ مردی که سابقه کار در باشگاه رئال مادرید و تیم‌ملی پرتغال را دارد و بعید است چیزی از توشاک کم داشته باشد. کی‌روش مستقیما از نیمکت پرتغال به نیمکت ایران منتقل شد، درحالی‌که آخرین شغل‌های توشاک پیش از حضور در تراکتورسازی، هدایت خزر لنکران آذربایجان و الوداد کازابلانکا بوده است.
چرا سرباز می‌گیرید؟
در خبرهای دیروز هم داشتیم که با وجود واگذاری تراکتورسازی و خروج این باشگاه از شکل نظامی، سازمان نظام وظیفه موافقت کرده است که بازیکنان سرباز این تیم تا پایان دوره خدمت‌شان در تبریز بمانند. تا همین‌جا هم موضوع مشکل‌دار است؛ وقتی باشگاهی نظامی نیست، چطور می‌تواند برای بازیکنان سرباز کارت پایان خدمت صادر کند؟! زنوزی اما در مصاحبه جدیدش شگفتی دیگری به این پرونده افزود و گفت حتی ممکن است این تیم یک بازیکن سرباز جدید دیگر نیز جذب کند که شاید منظور او از این یک نفر، مهدی ترابی باشد. حالا اگر فرض کنیم حفظ سربازان قبلی عقلانی بوده و با هر ترفندی ممکن شده، جذب سرباز جدید توسط باشگاه غیرنظامی چه توجیهی دارد؟
مالکیت همزمان؛ غیرقانونی
زنوزی درحالی سهام تراکتورسازی را خریده که او در لیگ برتر مالکیت گسترش‌فولاد را هم در اختیار دارد و از نظر قوانین بین‌المللی دو تیم در یک رده نمی‌توانند یک مالک مشترک داشته باشند. در همین راستا طی چند هفته اخیر بحث واگذاری گسترش مطرح بوده که هنوز به نتیجه نرسیده است. حالا زنوزی در مصاحبه تلویزیونی‌اش ضمن اشاره به این موضوع، نکته‌ای عجیب را مطرح کرده: «از نظر قانونی حفظ گسترش‌فولاد مشکلی ندارد، چراکه در واقع شرکت‌های جداگانه مالک این دو باشگاه یعنی تراکتورسازی و گسترش هستند.» با وجود این حتما مشاوران آقای زنوزی به او خواهند گفت که اداره دو باشگاه توسط شرکت‌هایی که مالک هر دوی آنها یک نفر است قانونی نیست و می‌تواند شبهه تبانی و مسائلی از این دست را به وجود بیاورد. البته برخی به درستی به مالکیت همزمان پرسپولیس و استقلال از سوی وزارت ورزش اشاره می‌کنند که آن هم ایراد درست و بسیار مهمی است، اما اگر فرض کنیم واگذاری سرخابی‌ها به‌دلیل مسائل امنیتی یا اجتماعی مقدور نیست، چنین بحثی در مورد واگذاری باشگاهی همچون گسترش‌فولاد وجود ندارد. گفتنی است صددرصد سهام تیم دسته‌اولی ماشین‌سازی هم به نام زنوزی است!
ارسال نظر