موج دوم واکنش‌ها به شکست تیم‌ملی
و اینک امیدواری!
در این دیدار مثلا سمت راست خط دفاعی جولانگاه هافبک‌ها و مهاجمان ترکیه بود. آنها بارها از پشت رامین رضاییان نفوذ کردند، هرچند کمتر توانستند حملات جدی‌شان را بعد از عبور از رامین، از این جناح طرح‌ریزی کنند. با این اوصاف هواداران فوتبال نگران هستند که ستاره‌ای مثل یوردی آلبا در چنین موقعیتی قرار بگیرد و صد البته که او به خوبی قدر این فرصت‌ها را خواهد دانست. مجموعه این مسائل باعث شد در ۴۸ساعت اول هواداران تیم‌ملی به تندی از کیفیت این تیم انتقاد کنند. دامنه اظهارنظرهای منفی حتی به کارشناسان و پیشکسوتان نام‌آشنا هم کشیده شد، اما با فروکش کردن موج اول واکنش‌ها، موج دوم با حال و هوایی متفاوت شکل گرفت؛ موجی که بیشتر مبتنی بر امیدواری، خوش‌بینی و اعتماد به مردی بود که هفت سال است برای ایران کار می‌کند.
از جمله مهم‌ترین استدلال‌هایی که در ۲۴ساعت گذشته در شبکه‌های اجتماعی زیاد دیده شده، می‌توان به احتمال تغییر ترکیب تیم‌ملی و بلوف زدن کی‌روش به رقبا اشاره کرد. همین دیروز روزنامه بسیار معتبر «آس» چاپ مادرید در گزارشی مدعی شد تیم‌ملی ایران با چنین نمایش‌هایی نمی‌تواند یک تهدید برای رقبا باشد. این نشریه نوشته بود: «ترکیه یک ایران ضعیف را در دومین بازی دوستانه‌اش غرق کرد. ایران مقابل این ترکیه تیمی نشان داد که تنها راهکارش برای به‌زحمت انداختن دروازه‌بان حریف، ضربات شروع مجدد بود.» حالا بیایید فرض کنیم تصور تمام اسپانیا در مورد کیفیت تیم‌ملی ایران همین باشد؛ در این صورت آیا کی‌روش موفق نشده رقبا را گمراه کند؟ در این صورت آیا کار ما در جام‌جهانی قدری راحت‌تر نخواهد بود؟
تجربه سینیور
چرا هنوز می‌توانیم به این تیم‌ملی خوش‌بین باشیم؟ دلایل زیادی برای این موضوع وجود دارد، اما شاید مهم‌ترین آنها تجربه بالای کارلوس کی‌روش باشد. سرمربی پرتغالی تیم‌ملی استاد انجام کارهای غیرمنتظره است. خوب است به یاد بیاوریم او ترکیب ایران را در فاصله دو بازی اول دور مقدماتی با قطر و چین، ناگهان با شش تغییر مواجه کرد که حیرت‌انگیز بود. یادمان نرود کی‌روش در مرحله نهایی جام‌جهانی قبلی به‌طور ناگهانی پژمان منتظری را در سمت راست خط دفاعی به میدان فرستاد و این بازیکن برابر آرژانتین بهترین بازی عمرش را انجام داد. از یاد نبریم کی‌روش علیرضا حقیقی را در حالی فیکس جام‌جهانی کرد که کمتر کسی حتی احتمال حضور او در لیست ۲۳نفره را می‌داد. مجموعه این مسائل نشان می‌دهد می‌توان در روسیه هم به تجربه کی‌روش دلخوش بود. حتی جدایی قریب‌الوقوع این مربی از تیم‌ملی هم نمی‌تواند فاکتور خطرناک و زیانباری باشد؛ چه اینکه کی‌روش حتی اگر به منافع و حیثیت ما فکر نکند، حتما حواسش به رزومه و کارنامه خودش هست.
ارسال نظر