انتظاری که از «کریم باقری» داریم

محبوبیت کریم باقری نزد هواداران پرسپولیس بی‌بدیل است و شاید انتخاب هر فرد دیگری در این برهه موجب بروز تنش‌های زیادی می‌شد حتی با وجود اینکه در برکناری خوان کارلوس گاریدو، نقش جامعه طرفداری بیش از هر زمانی پررنگ به نظر می‌رسد. شاکریم قرمزها کسی است که حتی یک فصل نبودش در کادر مربیگری، موجب بالا گرفتن اعتراضات شد و از زمان خداحافظی از دنیای فوتبال، یکی از گزینه‌های بالقوه هدایت این تیم محسوب می‌شد. با این حال خود وی به روش‌های مستقیم و غیرمستقیم، بارها عنوان کرده نه علاقه‌ای برای تصدی این پست دارد و نه خودش را در این قواره‌ها می‌بیند. موردی که شاید در فوتبال ایران حیرت‌انگیز به نظر برسد که یک فرد، دست رد به چنین سمت جذابی بزند، اما باقری حد و حدود خودش را می‌دانست. از زمانی که عنوان شد وی سرمربی موقت تیم است، در فضای مجازی ویدئوی مصاحبه چند روز قبل او در حال وایرال شدن است که در آن عنوان کرده بود: «پیشنهاد سرمربیگری تیم ملی را قبول نمی‌کنم چون در این حد نیستم.» در این شرایط حتی اگر حضور وی با نتایج موفق هم همراه باشد، بهتر است پرسپولیسی‌ها پروژه استخدام یک سرمربی رزومه‌دار را متوقف نکنند، چرا که وقتی خود آقای اسطوره علاقه‌ای برای نشستن روی نیمکت به عنوان نفر نخست را ندارد، نتایج ضعیف احتمالی را هم نمی‌توان پای او نوشت و فقط وجهه افسانه‌ای‌اش نزد هواداران خراب می‌شود. بهترین شغلی که برای کریم باقری می‌توان در نظر گرفت، همان کاری است که الان انجام می‌دهد. یعنی بالا بردن وزن نیمکت با استفاده از اسمش و برقراری نظم و انضباط در تیم؛ همین!