۷ مورد از عوارض ارتودنسی دندان (مورد ۳ را جدی بگیرید)

ما در مورد مزایای شگفت انگیز درمان ارتودنسی بسیار صحبت می کنیم، مزایایی که فراتر از زیبایی دندان ها و بهبود عملکرد آن ها است.

 اما در مورد عوارض یا خطرات چطور؟ آیا درمان های انجام شده برای منظم کردن دندان ها با وجود بالا بودن هزینه ارتودنسی دندان واقعاً عارضه و خطری دارد؟ در این صفحه به پاسخ این سوال می پردازیم.

آیا ارتودنسی عوارض دارد؟

پاسخ کوتاه "بله" است. هر روش پزشکی یا دندانپزشکی بدون خطر نیست و ممکن است خطرات احتمالی به همراه داشته باشد. در حالی که خطرات و عوارض ارتودنسی بسیار کم، نادر و اغلب جزئی هستند، اما باز هم می تواند تعدادی خطر و عارضه برای درمان های ارتودنسی که به درستی آغاز نشده اند وجود داشته باشد. در ادامه با برخی از این عوارض بیشتر آشنا خواهید شد.

عوارض ارتودنسی کدامند؟

۱. پوسیدگی دندان یا بیماری لثه

هنگام درمان ارتودنسی، قسمت‌هایی از دندان‌ها و لثه‌ها که نزدیک یا زیر سیم‌ها و براکت‌ها قرار دارند به سختی تمیز می‌شوند. هنگامی که دندان ها به دقت تمیز نمی شوند، ذرات غذا می توانند در این نواحی به دام بیفتند. این باعث می شود پلاک های دندانی جمع شوند که خطر پوسیدگی دندان و بیماری لثه را افزایش می دهد.

بنابراین رعایت بهداشت دهان و دندان با مسواک زدن آن هم حداقل دو بار در روز و استفاده از نخ دندان به صورت حداقل یک بار در روز حین درمان ارتودنسی بسیار مهم است. حتی زمانی که ارتودنسی می کنیم باید از محصولات دندانپزشکی بیشتری مانند مسواک ارتودنسی، مسواک بین دندانی، نخ دندان ارتودنسی، دهانشویه و ... استفاده کنید تا مانع از بروز بیماری لثه و یا پوسیدگی دندان شوید.

2. آسیب های بافت نرم

وقتی به کمک ارتودنسی ثابت با براکت تحت درمان هستید، بخش داخل گونه ها، لب ها و لثه ها ممکن است در جایی که با براکت ها و سیم های فلزی تماس دارند احساس درد کنند. همچنین ممکن است دچار زخم‌های متعدد آفت دهان شوید که در آن بافت‌های حساس داخلی دهان به اجزای فلزی سخت بریس‌ها ساییده می‌شوند. در صورت بروز هر یک از این مشکلات، ارتودنتیست شما می تواند درمان مناسب را برای کاهش درد و سوزش و کمک به بهبود نقاط حساس را تجویز کند.

البته ایجاد آفت و یا زخم داخل دهان به دلیل برخورد براکت یا سیم ارتودنسی فقط در روش های درمان ارتودنسی ثابت وجود دارد. اگر تحت درمان ارتودنسی متحرک یا ارتودنسی نامرئی باشید هیچ زخمی در داخل دهان ایجاد نخواهد شد.

3. واکنش های آلرژیک

به ندرت، یک بیمار که تحت درمان ارتودنسی است ممکن است واکنش آلرژیک به کش ارتودنسی ساخته شده از لاتکس یا فلز مورد استفاده در براکت و سیم ارتودنسی را تجربه کند. اگر شما یا فرزندتان آلرژی شناخته شده ای به نیکل یا لاتکس دارید، باید قبل از شروع هر درمانی به ارتودنتیست خود اطلاع دهید. در این موارد، کش های بدون لاتکس و فلزات جایگزین وجود دارد که می توان از آنها استفاده کرد.

4. تحلیل رفتن و کوتاه شدن ریشه دندان

البته این مورد نادر است و در شمار کمی از افراد تحت درمان رخ می دهد. ممکن است به صورت جزئی ریشه دندان دچار تحلیل برود. اگرچه علت دقیق این امر به طور کامل شناخته نشده است، اما به نظر می رسد استفاده از بریس ها در مدت زمان طولانی (بیش از 2 تا 3 سال) احتمال وقوع آن را افزایش می دهد. بسیاری از متخصصان ارتودنسی برای تعیین اینکه آیا تحلیل ریشه در طول درمان رخ داده است یا خیر، عکس‌برداری اولیه، گرفتن گرافی در اواسط و در انتهای درمان را انجام می‌دهند.

5. کلسیفیکاسیون

کلسیفیکاسیون یک مشکل رایج در افرادیست که ارتودنسی انجام داده اند. در واقع این یکی از عوارض ارتودنسی است که البته خطری هم ایجاد نمی کند. کلسیفیکاسیون یعنی رسوب کلسیم در اطراف براکت های ارتودنسی. زمانی که براکت ها برداشته می شود بر روی دندان های برخی بیماران رسوبات کلسیمی ایجاد می شود.

خوشبختانه، با مسواک زدن کامل، نخ دندان کشیدن و رژیم غذایی کم قند می توان از این مشکلات جلوگیری کرد. اما در صورت بروز کلسیفیکاسیون می توان با جرم گیری و سفید کردن دندان آن را از بین برد.

6. آنکیلوز

آنکلیوز یکی دیگر از عوارض ارتودنسی است که بسیار نادر است اما در برخی از بیماران ممکن است رخ دهد. آنکیلوز ادغام ریشه دندان با استخوان فک است. اگر یک دندان از ریشه  به استخوان نگهدارنده خود جوش خورده باشد، بریس ها قادر به حرکت آن دندان نیستند. در واقع، تمام دندان های اطراف شروع به حرکت در اطراف دندان ادغام شده می کنند. اما همین دندان اجازه نمی دهد که دندان ها و موقعیت فک ها به درستی تنظیم شوند.

در صورتی که متخصص ارتودنسی متوجه این مشکل در بیمار نشده باشد و درمان را شروع کند، ممکن است درمان نیاز به تجدید نظر و شروع مجدد داشته باشد.

7. بازگشت ارتودنسی

این یکی از عوارض ارتودنسی دندان نیست بلکه یک پیامد بالقوه در برخی از بیماران است. بازگشت مجدد ارتودنسی یعنی دندان ها پس از منظم شدن دوباره شروع به کج شدن کنند. در واقع می خواهیم بگوییم که درمان ارتودنسی یک روش دائمی نیست و چنانچه افراد مراقبت های لازم پس از ارتودنسی را انجام ندهند دوباره دندان ها کج می شوند.