مدیرعامل «مسبار کاوه» در گفتوگو با «دنیایاقتصاد» اعلام کرد
بهرهبرداری از سه طرح توسعه تا خرداد سال آینده
اما در این میان همچنان برخی ازمدیران شرکتها با تمام موانع، سعی در ارتقای سبد محصولات خود دارند. شرکت تولیدی «مسبار کاوه» از جمله این شرکتها است که از همان ابتدا سعی داشته در بازار داخلی و منطقهای حرفی برای گفتن داشته باشد. این شرکت با هدف توسعه و رشد صنعت برق و تکمیل زنجیره تولید صنعت مس و آلومینیوم در راستای ایجاد ارزش افزوده بیشتر در سال ۱۳۸۰ با سرمایهگذاری بخش خصوصی در شهر صنعتی کاوه واقع در ساوه تاسیس شد. هماکنون تامین مواد اولیه صنعت برق کشور و تولید محصولات میانی و نیمه تمام مس، آلومینیوم و آلیاژی از فعالیتهای اصلی این شرکت است که با استفاده از پیشرفتهترین ماشینآلات و تکنولوژیهای روز دنیا از کشورهای فنلاند، آلمان، انگلستان، ایتالیا، اسپانیا و... توانسته محصولات با کیفیت و مطابق با استانداردهای جهانی به بازارهای داخلی و جهانی عرضه کند.
مسیر توسعه سبد محصولات
مدیرعامل شرکت «مسبار کاوه» به خبرنگار «دنیایاقتصاد» میگوید: با توجه به نیاز کشور در دهه ۷۰ به مفتول مس ۸ میلی متری به عنوان ماده اولیه صنعت سیم و کابل و جلوگیری از واردات آن، شرکت «مس کوهرنگ» را در سال ۱۳۷۱ راهاندازی کرده و به محصول مورد نظر دست پیدا کردیم. ایده تکمیل سبد محصولات ما را به فکر راهاندازی شرکتی به نام «مسبار کاوه» در ابتدای دهه ۸۰ انداخت. با راهاندازی این شرکت علاوه بر تولید مفتول ۸ میلیمتری به روش آپکست، مفتولهای با سایزهای بالاتر از جمله ۱۲، ۱۶، ۲۰ و ۲۵ میلی متر تولید کردیم و در مرحله بعد، تولید تسمه و سیمهای ارت را در دستور کار قرار دادیم. سپس تسمههای مسی با استفاده از دستگاههای «کانفورم» تولید شد که استفاده از این تکنولوژی علاوه بر کاهش هزینهها، نیازمند نیروی انسانی کمتری بوده و از طرفی کیفیت به مراتب بالاتری نسبت به دستگاههای دیگر دارد. این نوآوری کماکان ادامه داشت تا جایی که امروز توانستهایم تسمههای تا سطح مقطع ۲ هزار میلیمتر مربع را تولید کنیم و در آینده نیز به دنبال تولید تسمه تا سطح مقطع ۴ هزار و ۵۰۰ هستیم. احسان رحمانی ادامه داد:در قسمت هادیسازی در سال ۸۰، ابتدا سیمهای هفت رشته را تولید کرده و سپس در سالهای اخیر سیمهای ۱۹، ۳۷ رشته و انواع هادیهای مفتولی، نیمه افشان، افشان، کامپکت و سکتور را نیز به سبد تولیدات شرکت اضافه کردهایم.
صادرات به کشورهای همسایه و حوزه خلیجفارس
وی با اشاره به اینکه در بازار حوزه خلیج فارس صادرات را در دستور کار قرار دادیم، میافزاید: برای ورود به بازار خلیج فارس یک سالن تولید مس قلعاندود به روش «الکترولیز» را راهاندازی کردیم، چرا که در شرایط جوی خلیجفارس صرفا تسمههای مسی با روکش قلع مورد استفاده قرار میگیرد. البته حساسیت و انتظارات بازار این حوزه با عراق و افغانستان و سوریه بسیار متفاوت بود، چرا که برخلاف کشورهای مذکور، کیفیت نیز بسیار حائز اهمیت است. مدیرعامل شرکت «مسبار کاوه» در پاسخ به این پرسش که آیا طی این سالها به اهداف موردنظر خود دست یافتید، عنوان کرد: یکی از اهداف شرکت در زمان تاسیس آن بود که در رده یکی از برندهای مطرح و صاحب نام در خاورمیانه قرار بگیرد. در حال حاضر موفق شدهایم به پنج کشور همسایه صادرات داشته باشیم، هر چند جا برای فعالیت بیشتر کماکان وجود دارد.
افزایش ۲۵ تا ۳۰درصدی تولید مفتول
رحمانی تاکید میکند: از آنجا که ما همواره در اندیشه توسعه کمی و کیفی محصولات هستیم، برای سال آینده در قسمت ذوب، خط جدیدی نصب خواهیم کرد که پیشبینی میشود ۲۵ تا ۳۰درصد افزایش میزان تولید مفتول را در آن شاهد باشیم. همچنین در بخش تسمهسازی، ماشینآلات جدید را نیز اضافه کرده و در بخش سیمهای آلومینیوم آلیاژی هم در حال افزایش ظرفیت هستیم. از این رو امیدواریم این سه پروژه تا پایان خرداد ۱۴۰۱ به بهرهبرداری برسد.
چالش تحریمها و مسائل نقل و انتقال پول
وی با اشاره به مشکلات ناشی از تحریمها و عدم امکان نقل و انتقال مستقیم پول افزود: در زمینه واردات ماشینآلات و قطعات یدکی، از آنجا که عموما مجبوریم از طریق چند واسطه کار را به انجام برسانیم، متاسفانه این موضوع منجر به افزایش قیمت تمام شده محصولات شده و عملا مانع رقابت در این حوزه میشود که امیدواریم این مساله در سال ۱۴۰۱ برطرف شود.
در زمینه صادرات نیز تنها کشورهای عراق، افغانستان و سوریه هستند که پرداخت را بهصورت نقدی انجام میدهند و مشتریان سایر کشورها را که از شرایط پرداخت بهصورت السی و استفاده از اعتبارات بانکی برخوردارند از دست میدهیم.
البته یکی دیگر از مشکلات حوزه صادرات که باید به آن اشاره کرد، استفاده نکردن از ضمانتنامههای بانکی مورد قبول بانکهای بینالمللی است که این موضوع نیز سهم بسزایی در از دست دادن بازارهای صادراتی دارد.
مدیرعامل شرکت «مسبار کاوه» در مورد ورود شرکت به پروژههای دولتی میگوید: یکی از عمدهترین مشکلات برای حضور در پروژههای دولتی، مساله عمل نکردن به موقع دولت به تعهدات خود در قبال بخش خصوصی است. از این رو شرکت از دو سال پیش تصمیم گرفت وارد مناقصههای دولتی نشود. دلیل این اتفاق هم این است که قیمت مس و آلومینیوم حاصل ضرب قیمت جهانی در قیمت دلار داخلی است که با توجه به افزایش مداوم قیمت مواد اولیه، نوسانات نرخ ارز و نیز تاخیر در پرداختها، نمیتوان چشمانداز درستی برای ادامه این مسیر داشت.