وی افزود: هر جا که مشعل روشن می‌شود جشن می‌گیرند زیرا به مرحله تولید رسیده‌اند، اما پس از مدتی آن مشعل در حوزه کاستن از مقدار گازسوزی و در حوزه آلایندگی‌های آن، همچنین برای انتقال گاز مشعل به شبکه باید تحت کنترل قرار گیرد. به گفته مدیر بهداشت، ایمنی و محیط زیست شرکت ملی نفت ایران، در حوزه دریا از جمله سواحل عسلویه، خارک، سیری، لاوان و مناطق نفت‌خیز با گاز ترش سروکار داریم که انتشار گاز سولفید هیدروژن موضوعی جدی است. هرچند از نگاه عملیاتی، در پس هر تولیدی به ناچار گازسوزی در مشعل به‌وجود می‌آید.رزمی گفت: این مسئله در سطح صنعت نفت به لحاظ جلوگیری از این ثروت‌سوزی دغدغه‌ای چهاردهه‌ای است اما هدف‌گذاری وزارت نفت به سرانجام رساندن این موضوع تا پایان دولت سیزدهم است. براساس این گزارش، بخش زیادی از گازهای همراه نفت که در فرآیند تولید نفت به دست می‌آید، به ‌دلیل نبود تأسیسات لازم برای استفاده، در مشعل سوزانده می‌شوند؛ اقدامی که افزون بر آلودگی محیط زیست‌، خسارت فراوان مالی‌ برجا گذاشته است.

اخبار مرتبط