به گفته وی تا پیش از انقلاب اسلامی، به‌جز در بخش‌هایی از دو شهر کشور و چند روستای محدود، گازرسانی انجام نشده بود و سوخت اغلب مردم در منازل، صنایع و نیروگاه‌ها، سوخت مایع بود. این موضوع اگرچه در آن زمان مشکلی ایجاد نمی‌کرد، اما به‌مرور، با افزایش مصرف و رشد جمعیت، لزوم تعریف سوختی پاک‌تر و در دسترس‌تر احساس شد. با پایان جنگ تحمیلی هشت ساله و تلاش برای توسعه میدان‌گازی پارس‌جنوبی، توجه به‌گازرسانی در سراسر کشور مورد‌توجه قرار گرفت تا افزون بر تنوع در سبد سوخت، امنیت انرژی در کشور نیز افزایش یابد. مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران اظهار کرد: این تلاش نتیجه داد و روند پرشتاب گازرسانی در این سال‌ها، به‌سلامت مسیر خود را طی کرد و بر همین اساس، تاکنون حدود ۳۵ هزار روستا و ۱۱۷۳ شهر از نعمت گاز برخوردار شده و بر همین اساس، هم‌اکنون ۴/ ۹۸درصد جمعیت شهری و ۶/ ۸۴درصد جمعیت روستایی و در مجموع، بیش از ۹۵‌درصد جمعیت کل کشور از نعمت گاز طبیعی بهره‌مند شده‌اند.

  گازی در پارس‌جنوبی حبس نشد

به گفته مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران با توسعه تولید و مصرف گاز در کشور، نیاز بود تا زیرساخت‌های لازم برای رساندن گاز به‌مصرف‌کنندگان ایجاد شود. در این مدت، شبکه انتقال گاز از یک‌هزار و ۴۰۰ کیلومتر به‌۳۷ هزار و ۵۰۰ کیلومتر افزایش یافت. این در حالی است که ظرفیت انتقال گاز نیز در این سال‌ها، یعنی از ابتدای انقلاب اسلامی که ۴۰ میلیون مترمکعب بود، به‌روزانه بیش از ۸۵۰ میلیون مترمکعب رسید و رکوردی بی‌نظیر را در این زمینه ثبت کرده است.

تربتی در یادداشت خود با تاکید بر اینکه از آنجا که حدود ۷۵درصد گاز مصرفی کشور از پارس‌جنوبی تامین می‌شود، توسعه ظرفیت انتقال گاز، مانع از حبس گاز در این میدان مشترک شد و ایران توانست گاز بیشتری نسبت به‌قطر برداشت کند. همچنین این ظرفیت، تولید پایدار از این میدان مشترک را فراهم کرد. این مهم سبب شد با اینکه اکنون ۹۵ درصد از جمعیت کشور تحت‌پوشش شبکه گاز قرار دارند و اهداف اصلی برای توسعه این صنعت محقق شده، اما همچنان انقلاب گازرسانی به‌ویژه در بخش روستایی در کشور ادامه داشته باشد. در این مدت همچنین به‌۴‌هزار و ۶۶۴ واحد صنعتی گازرسانی شده یا خواهد شد. مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران تاکید کرد: تولید گاز در پارس‌جنوبی یک برنده اصلی دیگر نیز دارد که آن هم، محیط‌زیست است. دیگر کمتر کسی از هیزم و چوب برای گرم‌کردن خانه خود و پخت‌وپز استفاده می‌کند. از طرفی گاز یک انرژی پاک است و بی‌شک آثار زیست‌محیطی توسعه گازرسانی در چند سال آینده بیشتر خود را نشان می‌دهد. در واقع گازرسانی افزون بر آنکه زمینه‌ساز افزایش رفاه‌اجتماعی، اشتغال‌زایی و حفاظت محیط‌زیست شده، سبب افزایش صادرات فرآورده‌های نفتی به‌بیش از چهار برابر نیز شده است، همچنین شاهد هستیم بخش بزرگی از نیروگاه‌ها که پیش از این سوخت آنها مازوت و گازوئیل بود، امروز با گاز تامین می‌شود که این یعنی زندگی در هوایی پاک‌تر و سالم‌تر با آلایندگی کمتر، یعنی آینده‌ای روشن‌تر برای نسل پس از ما.