به گزارش خبرگزاری رویترز دلیل احتیاط در استقبال از این توافق تجاری، به اخبار منتشرشده مبنی بر رشد اقتصادی ۱/ ۶ درصدی چین در سال ۲۰۱۹ مربوط بوده است چراکه نگرانی‌ها از احتمال ضعف در اقتصاد این کشور که بزرگ‌ترین واردکننده نفت در دنیا است و کاهش تقاضای آن برای این کامودیتی استراتژیک را افزایش داده است. آن‌طور که آمار دولتی چین نشان می‌دهد رشد اقتصادی این کشور در سال گذشته کند‌ترین رشد در ۲۹ سال اخیر بوده است.

پیش از به امضا رسیدن توافق تجاری دو غول اقتصادی دنیا مشخص شده بود که آمریکا تمام تعرفه‌ها بر کالاهای چینی را در فاز اول برنمی‌دارد و آن را به فاز دوم موکول کرده ‌است. این پالس منفی احتمال اثرگذاری صلح میان دو کشور را در اذهان معامله‌گران بازار نفت کاهش داد و به افت قیمت در روز چهارشنبه انجامید. اما در پنج‌شنبه و با تعدیل انتظارات از این توافق، قیمت‌ها دوباره روند افزایشی به خود گرفت و این روند تا روز گذشته حفظ شد. رشد یک درصدی نفت در پنج‌شنبه نشان از واکنش مثبت بازار به رسمیت یافتن این توافق و اظهارنظر‌های امیدوارانه سران دو کشور داشت. براساس این توافق، چین طی دو سال خرید محصولات انرژی از آمریکا را حدود۵۰ میلیارد دلار افزایش خواهد داد. با این وجود برخی تحلیلگران هشدار داده‌اند چین ممکن است در عملی کردن این بند از توافق ناتوان باشد و تا انتشار جزئیات بیشتر از این توافق باید صبر کرد. از سوی دیگر حس بازار با تایید تغییراتی در قرارداد ۲۶‌ساله «تجارت آزاد آمریکای شمالی» موسوم به «نفتا» میان آمریکا، کانادا و مکزیک از سوی مجلس سنای ایالات‌متحده بیش ‌از‌پیش بهبود یافت.

عامل دیگر فشار بر بازار نفت در چند روز گذشته چشم‌انداز تیره مازاد عرضه در این حوزه بود که در پیش‌بینی آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) به چشم می‌خورد. به گزارش این سازمان، حتی با وجود تعهد کامل به توافق کاهش عرضه اوپک‌پلاس میزان عرضه اعضای اوپک در سال‌جاری از تقاضا برای نفت‌شان پیشی خواهد‌گرفت. هرچند رویترز معتقد است این پیش‌بینی تا حدودی تحت‌تاثیر دیدگاه خود اوپک مبنی بر بالاتر بودن عرضه در برابر تقاضای جهانی در سال ۲۰۲۰ ناشی از افزایش فروش نفت دیگر تولید‌کننده‌ها خارج از اوپک قرار گرفته است. اوپک‌پلاس از ۲۰۱۷ به این‌سو درحال کاهش تولید نفت برای موازنه عرضه و تقاضا و پشتیبانی از قیمت نفت بوده است.