این شرکت در ماه نوامبر اعلام کرد که نیمی از ظرفیت پالایش خود را در جزیره پولاو بوکوم سنگاپور متوقف می‌کند، اقدامی که نشان دهنده آغاز یک دوره جدید در این کشور و آغاز دیگری برای این هاب انرژی جهانی است.شرکت رویال داچ شل گفته است که پولاو بوکوم به یکی از شش پارک انرژی و مواد شیمیایی و بخشی از فرآیند گذار از محصولات نفتی و سوخت‌های نفت پایه به سمت زنجیره‌های جدید تامین انرژی با انتشار کربن پایین تبدیل خواهد شد. شل می‌گوید استفاده مجدد از تاسیسات، تغییرات قابل توجهی در پیکربندی پالایشگاه، افزایش سرمایه گذاری و بررسی محصولات انعطاف پذیر در انتقال انرژی مانند سوخت های زیستی، مواد اولیه جایگزین و مواد اولیه تجدید پذیری مانند مواد شیمیایی بازیافتی خواهد داشت.اما چالش فعلی سنگاپور بسیار بزرگتر از صرف کربن زدایی است، چرا که رابطه اقتصاد دولت-شهر با سوخت‌های فسیلی بسیار زیاد است. سنگاپور یکی از بزرگ‌ترین مجتمع‌های پالایش و پتروشیمی جهان ، بزرگ‌ترین بندر سوخت‌گیری جهان، بزرگ‌ترین مرکز تجارت نفت آسیا و در میان بزرگترین سازندگان سکوهای نفتی جهان هم ۲ شرکت را در اختیار دارد. چنین وضعیتی به برنامه بلند مدت‌تری نیاز دارد که موقعیت منحصر به فرد این کشور در تجارت جهانی را هم حفظ کند.تاکنون، سنگاپور طرحی را برای حذف تدریجی موتورهای احتراق داخلی تا سال ۲۰۴۰، تولید وسایل نقلیه برقی، واردات برق از جنوب شرقی آسیا و گسترش تجارت منطقه‌ای برق در نظر گرفته است. در سال ۲۰۱۹ قانون فروش کربن در این دولت شهر با وضع مالیات کربن برای کمک به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای به اجرا درآمد. در چنین شرایطی شرکت پاویلیون انرژی، یک شرکت گاز متعلق به کمپانی تماسک برای کمک به ساخت یک مرکز تجارت LNG تاسیس شد و اکنون در حال کار روی ساخت یک هاب تجارت کربن و ایجاد یک زنجیره تامین هیدروژنی است و مجامع گروه‌های تولیدی انرژی هم در حال شروع به کار هستند.آو کا پنگ، رئیس شرکت‌های شل در سنگاپور، اواخر اکتبر در هفته بین المللی انرژی سنگاپور اظهار کرد: «شل بخش بزرگی از چگونگی توسعه سیستم انرژی و صنایع شیمیایی سنگاپور طی دهه های گذشته بوده است و اکنون نیز پیشتاز انرژی در این کشور است و با توجه به نقشی که در سنگاپور دارد، یک چالش بزرگ و همچنین یک فرصت بزرگ را پیش روی خود می بیند.»او می‌گوید: «برخی از اقدامات شل شامل دیجیتال سازی پولاو بوکوم که بزرگ‌ترین پالایشگاه شل در آنجاست، قرار دادن شارژرهای وسایل نقلیه الکتریکی در ایستگاه‌های خرده فروشی انرژی و همکاری با رگولاتورهای محیط زیست در برنامه بازیافت یک میلیون تن زباله پلاستیکی است.» طبق برنامه شل و رگولاتورهای محیط زیستی این کشور تا سال ۲۰۲۵ به نقطه‌ای خواهد رسید که تمام زباله‌های پلاستیکی که سنگاپور تولید می‌کند بازیافت خواهند شد. این مدیر ارشد شرکت شل می‌گوید که تعیین مقیاس این کسب و کارهای جدید در بخش انرژی بسیار مهم است، زیرا آنها باید از نظر اقتصادی قابل رقابت و مناسب باشند و تنها در سطح آزمایشی کارکرد نداشته باشند.