اهمیت انرژیهای سبز در بخش معدن
این افزایش عمدتا به دلیل کاهش عیار مواد معدنی و افزایش تقاضا برای فلزات در صنایع مرتبط با انرژی پاک است. برای مثال، تولید یکتن مس در سال۲۰۵۰ نسبت به سال۲۰۲۰، به ۱۶درصد انرژی بیشتر نیاز خواهدداشت. استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر میتواند هزینههای عملیاتی را بهطور چشمگیری کاهش دهد. طبق مطالعهای که توسط شرکت مشاوره McKinsey در سال۲۰۲۲ انجامشده، استفاده از انرژی خورشیدی و بادی میتواند هزینههای انرژی معادن را تا ۲۵درصد کاهش دهد. بهعنوان مثال، معدن مس Gabriela Mistral در شیلی با نصب یک نیروگاه خورشیدی ۵۲مگاواتی، سالانه ۱۵میلیون دلار در هزینههای سوخت صرفهجویی کردهاست. کربن تکس اتحادیه اروپا که بخشی از مکانیزم تنظیم مرزی کربن (CBAM) است، از سال۲۰۲۳ در فازآزمایشی قرارگرفته و از سال۲۰۲۶ بهطور کامل اجرا خواهد شد. این مکانیزم ابتدا بر صنایع سیمان، آهن و فولاد، آلومینیوم، کود و تولید برق تمرکز دارد. طبق برآوردها، این مالیات میتواند هزینه واردات فولاد به اتحادیه اروپا را تا ۴۰درصد افزایش دهد.
پیشبینی میشود تا سال۲۰۳۰، حدود ۵۴درصد از معادن جهان از انرژیهای تجدیدپذیر استفاده کنند. شرکت Rio Tinto، یکی از بزرگترین شرکتهای معدنی جهان، متعهد شدهاست تا سال۲۰۳۰، انتشار کربن خود را ۵۰درصد کاهش دهد و تا سال۲۰۵۰ به خالص صفر برساند. این شرکت قصد دارد ۷.۵میلیارد دلار در پروژههای کاهش کربن سرمایهگذاری کند. استفاده از انرژیهای سبز میتواند به کاهش چشمگیر انتشار گازهای گلخانهای منجر شود. برای مثال، معدن طلای Agnew در استرالیا با استفاده از ترکیبی از انرژی بادی، خورشیدی و باتریها، توانسته است ۵۰درصد از نیاز انرژی خود را از منابع تجدیدپذیر تامین کند. این امر منجر به کاهش سالانه ۴۶هزار و ۴۰۰تن دیاکسیدکربن شدهاست. چالشهای فنی در استفاده از انرژیهای سبز در معادن قابلتوجه است. برای مثال، ماشینآلات سنگین معدنی معمولا به سوختهای فسیلی وابسته هستند، با این حال پیشرفتهایی در این زمینه در حال وقوع است. شرکت Anglo American اخیرا یک کامیون معدنی هیدروژنی با ظرفیت ۲۹۰تن را آزمایش کردهاست که میتواند سالانه حدود ۸۰تن دیاکسیدکربن کمتر منتشر کند. سرمایهگذاری در انرژیهای سبز در بخش معدن رو به افزایش است. طبق گزارش BloombergNEF، سرمایهگذاری در انرژیهای تجدیدپذیر در بخش معدن از ۱۶۸میلیون دلار در سال۲۰۱۹ به ۲.۹میلیارد دلار در سال۲۰۲۱ افزایش یافتهاست. در نهایت، گذار به انرژیهای سبز در بخش معدن و صنایع معدنی نهتنها یک ضرورت زیستمحیطی، بلکه یک استراتژی اقتصادی هوشمندانه است. با توجه به روند افزایشی قیمت کربن و فشارهای نظارتی، شرکتهای معدنی که زودتر این تغییر را آغاز کنند، در آینده از مزیت رقابتی قابلتوجهی برخوردار خواهند بود.