معدن‌کاری؛ پَر پرواز اندونزی
چیزی که به عقیده رسانه‌های اقتصادی مطرح جهان یک پدیده شگفت‌‌‌‌‌‌انگیز بود. تنها در یک بازه زمانی ۲۰هفته‌ای، شرکت‌ها ۲.۴میلیارد دلار از عرضه اولیه سهام در این کشور پول به‌دست آورده‌اند. این منابع تقریبا به اندازه مجموعه عواید عرضه اولیه شرکت‌ها در هنگ‌کنگ و سنگاپور است.
با این عملکرد تا به امروز، اندونزی در رتبه چهارم جهان از این منظر قرار دارد و تنها از چین، ایالات‌متحده و امارات‌متحده‌عربی عقب‌تر است. البته اندونزی صرفا کانون معاملات سهام نیست، اما چرا ورود به بازار اندونزی اینچنین پررونق است؟ برآوردهای موسسات بین‌المللی از جمله IMF نشان دهنده این است که چنین وضعیتی، بخشی از عجله دیوانه‌وار جهان برای دور‌شدن از سوخت‌های فسیلی و ورود به عصر انرژی سبز است.
اندونزی معدن‌کار شماره یک نیکل در جهان است؛ فلزی کلیدی که در تولید باتری‌‌‌‌‌‌های مورد‌نیاز برای تامین انرژی خودروهای الکتریکی، لیفتراک‌‌‌‌‌‌ها و ماشین‌‌‌‌‌‌های چمن‌زنی برقی یک قطعه حیاتی است.
این کشور همچنین دارای ذخایر قابل‌توجهی از کبالت، مس، طلا و قلع است، در نتیجه، جاکارتا، پایتخت و بزرگ‌ترین شهر اندونزی، شاهد هجوم سرمایه‌گذاران خارجی بوده‌است که تا قبل از سال‌گذشته به‌ندرت به آنجا سفر می‌کردند.
ایروانتی (مدیر سرمایه‌گذاری شرودرز اندونزی در جاکارتا) می‌گوید: «سخت بود که کسی از لندن، هنگ‌کنگ یا سنگاپور به اینجا بیاید، اما اکنون برخی از آنها سه یا چهار‌بار در یک سال برای بازدید آمده‌اند و به‌دنبال ایده‌های خوب هستند. رشد اندونزی نشان‌دهنده یک چالش ویژه برای همسایه سنگاپور است، زیرا شرکت‌های این منطقه به‌طور فزاینده‌ای به‌دنبال جذب سرمایه در بازارهای داخلی خود هستند.
این تغییر تاثیر نامناسبی بر سنگاپور دارد که شهری بزرگ اما کشور کوچکی است. پول جمع‌‌‌‌‌‌آوری‌‌‌‌‌‌شده از عرضه‌های اولیه در سال‌جاری تقریبا ناپدید شده‌اند و در مقایسه با دوره مشابه در سال۲۰۲۲، حدود ۹۵درصد کاهش‌یافته و به تنها ۱۸.۶میلیون دلار رسیده است.
با خشک‌شدن نقدینگی در بازار سهام سنگاپور، شرکت‌های سنگاپور به‌جای دیگری یعنی اندونزی نگاه کرده‌‌‌‌‌‌اند. این گروه از بنگاه‌ها شامل تعدادی تک‌شاخ یا استارت‌آپ‌هایی به ارزش یک‌میلیارد دلار یا بیشتر بودند که از جمله آنها می‌توان به Singapore&#۳۹;s Sea Ltd اشاره کرد با علاقه به اقتصاد اندونزی واردشده‌‌‌‌‌‌اند. این موضوع بی‌دلیل نیست.
در حال‌حاضر، اندونزی مزایای قدرتمندی برای شرکت‌های علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری خارجی دارد. جمعیت آن حدود ۲۸۰میلیون نفر است که چهارمین کشور بزرگ در جهان است که پایگاهی قوی برای خرده‌فروشی است و از حجم قابل‌توجه سرمایه‌گذاران قدیمی برخوردار است. تولید ناخالص داخلی ۱.۳تریلیون دلاری اندونزی نیز این کشور را به بزرگ‌ترین تولیدکننده در جنوب‌شرقی آسیا تبدیل‌کرده است.
