طرح احداث شبه مونوریل در تهران
او با بیان اینکه حملونقل عمومی پاک یکی از دغدغه‌های اصلی ما در شهر تهران است، گفت: مناطقی را داریم که اگر در این مناطق از تراموا و سیستم ریلی سبک استفاده کنیم، طبق مطالعات انجام شده و تجربه های جهانی هم به جهت کمک به حفظ محیط زیست و ایمنی و هم تسهیل در تردد مناسب‌تر است.
وی افزود: در حقیقت ما باید در شهر تهران به استفاده از سه نوع حملونقل عمومی روی آوریم. بخشی از ناوگان حملونقل عمومی شهر را باید با استفاده از ظرفیت اتوبوس برقی و معمولی،BRT پوشش دهیم، بخشی را با مترو و بخش دیگری را هم که درواقع مراکز اصلی شهر را شامل می‌شود و به لحاظ میراث فرهنگی، سابقه تاریخی و جاذبه توریستی اهمیت دارد با استفاده از ظرفیت‌های بالاتر از اتوبوس پوشش دهیم.
به گفته مدیریت شهری طی سه سال گذشته مطالعاتی در زمینه سیستم «ال‌آر‌تی» داشته است. اما این سیستم جدید حملونقلی که قرار است به تهران وارد شود، چیست؟
LRT یا Light Rail Transit، قطار سبک شهری است که از یک، دو یا سه واگن تشکیل شده و با نیروی برق در مسیر کاملا حفاظت شده یا نیمه حفاظت شده به صورت عموما هم سطح، زیرزمینی یا بالاتر از سطح زمین حرکت می‌کند و طبق استانداردهای بین‌المللی، ظرفیت حمل این نوع سیستم‌ها بین ۴ هزار تا ۱۲ هزار مسافر در ساعت است. طرح هندسی اینگونه سیستم حملونقل عمومی به نحوی است که قطار سبک شهری را قادر می‌سازد از قوس‌های با شعاع بسیار پایین (۲۵ متر) و شیب و فرازهای بسیار تند (۶درصد) به راحتی عبور کند. اقبال شاکری عضو کمیسیون عمران و حملونقل شورای شهر تهران درباره ال‌ار‌تی به «دنیای‌اقتصاد»گفت :به خطوط سبک ریلی شهری ال‌آر‌تی می‌گویند که می‌تواند روی زمین حرکت کند و هم در ارتفاعات. می‌تواند طول خطوط آنها طولانی باشد یا کوتاه و باید در مسیرهای مشخصی احداث شود و این سیستم کمی مشابه مونوریل است با این تفاوت که سیستم مونوریل فقط روی سطح (هوایی) است. وی با تاکید بر لزوم انجام مطالعات مقایسه‌ای میان مد حملونقلی جدید با سایر سیستم‌های حملونقل عمومی گفت: این مطالعات نشان می‌دهد در برخی مسیرها احداث LRT به نفع شهر و شهروندان است یا سایر سیستم‌ها مانند بیآرتی و مترو.
شاکری که از طرفداران ورود ال‌آر‌تی به تهران است، اضافه کرد: بیآرتی دو لاین رفت و برگشت را در معابر اشغال می‌کند اما ال‌آر‌تی تنها یک لاین را اشغال می‌کند و این لاین هم می‌تواند لاین میانی باشدو دو طرف خیابان را اشغال نکند.
به گفته شاکری در طرح جامع حملونقل و ترافیک شهر تهران یک خط قطار سبک شهری پیش‌بینی شده است اما می‌توان در حال حاضر که طرح جامع در حال بازبینی است، به این سیستم حملونقلی هم توجه کرد. شاکری معتقد است در تهران نسبت به ال‌آر‌تی کم‌لطفی شده است. در حالی که پیشنهادات مطالعاتی برای احداث این سیستم از سوی چند پژوهشکده دانشگاهی داده شده بود.
وی با تاکید بر اینکه ال‌آر‌تی جزو سیستم‌های حملونقل عمومی «انبوه» بر است، می‌گوید: این طرح با نگاه منفعت کلی شهر ارزیابی شود و مطالعات مونوریل هم در کنار آن دیده شود. اما متاسفانه در رد و قبول برخی از طرح‌ها نگاه سیاسی به میان می‌آید. در حال حاضر مطالعات مونوریل برای ۵ کلان شهرانجام شده است. مونوریل یکی از مدل‌های حملونقلی مورد علاقه محمود احمدی‌نژاد بود. او در دو سالی که به‌عنوان شهردار تهران در خیابان بهشت بود، پایه‌های مونوریل تهران را احداث کرد که با تغییر شهردار تهران این پروژه متوقف و پایاه‌های مونوریل نیز چند سال پیش از محوطه بیرونی ایستگاه متروی صادقیه جمع‌آوری شد. شاکری معتقد است ترکیب سیستم‌های متفاوت حملونقلی نیاز شهر تهران است. او با اشاره به مسیرهای پیشنهادی پژوهش‌های انجام شده در خصوص ال‌آر‌تی گفت: برج میلاد به فرودگاه امام خمینی(ره) و کریدور همت از جمله مناطقی است که برای احداث ال‌آر‌تی مناسب است. شاکری پیش‌بینی می‌کند که درآینده نزدیک به دلیل فشار ساخت‌وسازهای شهری در برخی نقاط مجبور به دو طبقه کردن معابر هستیم ودر آن زمان راه چاره‌ای جز ال‌آر‌تی نداریم. پیش از این فتاحیان، معاون فنی
و عمرانی شهرداری منطقه ۲۲ هم گفته بود: برای انتقال مردم به داخل شهر از دریاچه چیتگر، مطالعات ایجاد ال‌آر‌تی در دستور کار قرار دارد که با اجرای آن، این طرح که شبیه مونوریل است به موازات بزرگراه خرازی ـ همت، از ضلع شمالی دریاچه چیتگر عبور کرده و از حوزه شرق دریاچه از سمت بزرگراه حکیم به منطقه ۲۱ وارد می‌شود. اما بر اساس مطالعه‌ای که مرکز اطلاعات علمی و تخصصی حملونقل و ترافیک در سال ۹۲ انجام داده و سیستم ال‌آر‌تی با بیآرتی را مقایسه کرده است، به دلیل ظرفیت بالای بیآرتی، هزینه کم‌تر احداث و زمان کوتاه احداث و انعطاف‌پذیری بیشتر سیستم، بیآرتی برای تهران مناسبت تشخیص داده شده بود. اما شاکری در این رابطه گفت: هزینه زمینی که توسط بیآرتی اشغال می‌شود در این مطالعات در نظر گرفته نمی‌شود. شهرام گیل‌آبادی، مدیر روابط‌عمومی شهرداری تهران هم که در سفربوداپست همراه شهردار است به «دنیای اقتصاد» گفت: حملونقل شهری به سبد کاملی از انواع سیستم‌های حملونقل عمومی نیاز دارد، برنامه‌ریزی برای مناطق مختلف شهر تهران متفاوت است و باید برای هر منطقه براساس نیاز سیستم‌های حملونقلی تعریف شود. درباره احداث سیستم
«ال‌آر‌تی» روز گذشته مهدی یدی همدانی دبیر شورای‌عالی ترافیک به «دنیای اقتصاد» گفت: احداث خطوط ریلی نیازمند مصوبه شورای‌عالی ترافیک است. طبق قانون حمایت ازسامانه‌های ریلی شهری وحومه همه خطوط و مسیرونوع فناوری که استفاده می‌شود باید به تایید شورای عالی ترافیک برسد و سپس اجرایی شود. وی درپاسخ به این پرسش که پیش‌بینی یک خط ریلی سبک در طرح جامع ترافیک برای اجرای این پروژه در تهران کافی است، یادآور شد: باید مسیراین مدل حملونقلی به تصویب شورای عالی ترافیک برسد زیرا شبکه حملونقل عمومی باید یکپارچه باشد.
ارسال نظر