نقد منصفانه

اوایل سال در خبرها آمده بود برحسب تصمیمات اتخاذ شده از سوی دولت و متولیان بخش مسکن مقرر شد در سال ۸۶ تعداد ۵/۱میلیون واحد مسکونی ارزان‌قیمت از سوی وزارت مسکن و شهرسازی طبق برنامه زمان‌بندی شده به همین تعداد در سنوات بعد تحویل اقشار کم‌درآمد و واجد شرایط شود. صرف نظر از راهکارهای ارائه شده در چگونگی ساخت و نحوه واگذاری که آن هم جای بحث و بررسی دقیق و کارشناسانه دارد، سوال اینجا است که با گذشت نیمی از سال که در صنعت ساخت‌وساز مسکن بهترین و مطلوب‌ترین شرایط جهت پیشرفت کار فیزیکی و مساعدترین زمان برای اجرای اهداف تعیین شده است و با توجه به رشد بیش از ۶۰درصدی قیمت مسکن و اجاره‌بها در کلانشهرها، این وعده که امید و خوشحالی را در اقشار فاقد مسکن به وجود آورده و نور امید خانه‌دار شدن را در دل‌ها زنده کرده، چه اقداماتی تاکنون برای آن انجام شده است و در چه مرحله از کار این وعده در حال پیگیری است، متولیان مسکن به خصوص وزارت مسکن و شهرسازی تاکنون چه تمهیداتی اندیشیده‌اند و با سازوکارهای واگذاری زمین ۹۹ساله اجاره‌ای و با مقررات و بخشنامه‌های اداری تاکنون به چه موقعیت‌هایی دست یافته‌اند. تکلیف ساخت ۵/۱میلیون مسکن وعده داده شده به کجا رسیده است؟

نیمه دوم سال در استان‌های کوهستانی کشور عملا ساخت‌وساز منتفی و یا سه ماه بیشتر نیست، با این شرایط اجباری متولیان مسکن چه راهکاری اندیشیده و عملی نموده‌اند؟

آیا می‌توان به انجام ساخت ۵/۱میلیون مسکن در سال ۸۶ امیدوار بود یا خیر؟

در مقالات بعدی واقع‌بینانه‌تر به این مقوله خواهیم پرداخت که آیا این وعده اصلا عملی است یا خیر؟

هرمز یزدانی