باستان‌شناسان قصد دارند با حضور در محوطه باستانی قلی‌درویش، از تخریب‌های بیشتر در این محوطه جلوگیری کنند.

این تپه‌ها که بارها توسط اداره راه و ترابری و اوقاف استان قم تخریب شده‌اند، شهری ۳هزار ساله را در خود مدفون دارند.
به گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی، پژوهشکده باستان‌شناسی با پنجمین فصل کاوش‌های باستان‌شناسی تپه تاریخی قلی درویش در استان قم موافقت کرده و این در حالی است که این تپه همچنان در معرض خطر تخریب و نابودی است. «سیامک سرلک»، سرپرست کاوش‌های باستان‌شناسی قلی درویش دراین‌باره به میراث خبر گفت: «از آن‌جا که تپه باستانی قلی‌درویش در مسیر ساخت‌وساز اتوبان قم جمکران واقع شده است، بارها توسط اداره راه و ترابری تخریب شده و از سوی دیگر پل راه‌آهن نیز از روی این محوطه گذشته است. به همین علت از این محوطه به عنوان محوطه‌های باستانی در خطر، یاد می‌شود و در پی این تخریب‌ها، بیش از 90درصد محوطه از بین رفت و اکنون از 50هکتار وسعت آن تنها 10هکتار باقی مانده است.» سرلک گفت: «از سوی دیگر اداره اوقاف درباره این محوطه احساس مالکیت دارد و از آن‌جا که امامزاده‌ای درست در وسط تپه‌های محوطه قرار گرفته، قصد دارد با تخریب بنای فعلی امامزاده، بنای جدیدی احداث کند و این محوطه را گسترش دهد و در صورتی که اداره اوقاف این عمل را انجام دهد، بنای حکومتی مذهبی کشف شده در قلی درویش که حدود 3500 سال قدمت دارد، از بین می‌رود.»
سرلک افزود: «حضور ما در محوطه باعث جلوگیری از تخریب‌ها می‌شود. به همین علت از پژوهشکده خواسته شد با تامین اعتبارات لازم، شرایطی فراهم آورد که هیات باستان‌شناسی زودتر از سال گذشته در محل تپه حاضر باشد.»
تپه‌های باستانی قلی درویش متعلق به شهری از دوره عصر آهن هستند که به همین علت در تاریخ باستان شناسی ایران، از این محوطه‌ها به عنوان محوطه‌های منحصر به فردی یاد می‌شود. همچنین کاوش‌های باستان‌شناسی در تپه نشان می‌دهد استقرارها در آن از حدود هزاره سوم پیش از میلاد آغاز شده و حتی اجساد کودکانی که حدود 5هزار سال پیش در برخی لایه‌های باستانی تپه تدفین شده‌اند نیز شناسایی شده است.