محمد جعفری - در حالی که دولتمردان از تمهیدات خود برای خانه‌دار کردن مردم به ویژه اقشار فقیر جامعه خبر می‌دهند، قیمت مسکن روز به روز در حال افزایش است و با این اوصاف، نه تنها هیچ امیدی به خانه‌دار شدن فقیران نمی‌رود، بلکه طبقه متوسط جامعه نیز آخرین امیدهای خود را برای تملک سرپناهی هر چند کوچک و محقر از دست می‌دهد. مروری بر بازار مسکن در تهران نشان می‌دهد که قیمت مسکن طی سه ماه اخیر، ۳۰ الی ۵۰‌درصد افزایش یافته است و البته روند صعودی قیمت‌ها همچنان ادامه دارد.

بالا رفتن روزانه قیمت مسکن باعث شده است آن دسته از سازندگان و فروشندگان مسکن که نیاز فوری به نقدینگی ندارند، خانه‌های خود را از رده فروش خارج کنند تا بتوانند با قیمت‌های بالاتری آنها را بفروشند و سود بیشتری کسب کنند. از سوی دیگر، خریداران به ویژه آنانی که خانه خود را فروخته و ‌درصدد خرید مسکن جدید هستند با استرس ناشی از وضعیت بازار، به طور جدی‌تری در صدد خرید هستند.

این دو عامل یعنی کاهش عرضه و افزایش تقاضا نیز مزید بر علت شده است تا قیمت مسکن همچنان رو به صعود باشد و البته امیدهای مردم نیز رو به افول.متاسفانه دولت نیز در این باره تاکنون هیچ اقدام موفقی نداشته و حتی جلسه سه وزیری که مسوول حل مشکل بوده اند نیز بی نتیجه مانده است.

بی‌گمان، بروز چنین وضعیتی، آن هم پس از حدود سه سال که بازار مسکن به آرامش و ثبات نسبی رسیده بود، محصول سیاست‌های غلط اقتصادی دولت است والا چه دلیلی دارد که ناگهان چنین هنگامه‌ای به پا شود؟ اینک شخص رییس‌جمهور که در بحبوحه رقابت‌های انتخاباتی از برنامه‌های خود برای حل مشکل مسکن خبر می‌داد و نیز وزرای اقتصادی به ویژه وزیر مسکن و شهرسازی، می‌بایست به طور شفاف، صریح و جدی به این پرسش پاسخ دهند که چرا قیمت مسکن تا بدین حد لجام گسیخته افزایش یافته است؟

آیا دولت در این باره مسوولیتی ندارد؟ به عقیده بسیاری از کارشناسان، دادن وعده وام‌های ۱۰‌میلیون تومانی خرید مسکن که از پشتوانه علمی‌مناسبی هم برخوردار نبود، به این وضعیت دامن زده است.

بی‌گمان اگر بحران فعلی به طور جدی و سریع حل نشود، دلالان که چند سالی بود در بازار مسکن، کمتر پیدا می‌شدند، بار دیگر به این بازار پرسود باز خواهند گشت و با تزریق نقدینگی به این بازار، اوضاع را از آنچه هست، بحرانی تر خواهند کرد.